Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 37) Realistyczna wizja rzeczywistości międzynarodowej wskazuje zasadniczo na anarchię panującą w stosunkach międzynarodowych, ich naturalną konfliktowość oraz na prymat polityki, zwłaszcza polityki bezpieczeństwa, nad innymi dziedzinami życia międzynarodowego. W wielkim skrócie założenia tej wizji podsumować można następująco: - Państwowocentryzm: istotą stosunków międzynarodowych są relacje pomiędzy suwerennymi państwami, które w pełni zachowują kontrolę nad swoją ludnością, terytorium i zasobami wewnętrznymi, z czego wynika traktowanie ich jako zamkniętych jednostek. W konsekwencji właściwe stosunki międzynarodowe kształtowane są jedynie przez kanały oficjalnej polityki zagranicznej; - Anarchia międzynarodowa - z zasady suwerenności wynika brak politycznego centrum decyzyjnego, które na kształt rządu określałoby reguły, wymierzało sprawiedliwość i jako jedyne używało legalnie siły. Każde państwo rezerwuje prawo do użycia przemocy dla siebie i uważa za uprawniony środek do obrony, - Strukturalna nieufność - z poprzedniego założenia wynika niepewność co do zachowania się innych państw i możliwość wybuchu konfliktu - nad stosunkami międzynarodowymi cały czas unosi się groźba wojny, - Polityka zagraniczna państwa jest warunkowana zewnętrznie, przez jego miejsce w strukturze porządku międzynarodowego, - Polityka potęgi: państwo definiuje swój interes narodowy i politykę zagraniczną w kategoriach potęgi, która jest również względna.
(cytat, str. 139) Ocena siły i pozycji negocjacyjnej rządów jest kolejnym elementem odróżniającym teorię Moravcsika od tradycyjnego, zakorzenionego w realizmie pojmowania "wielkiej gry". () N pozycję rządu zdaniem zwolenników tej szkoły mają wpływ 3 czynniki: - intensywność preferencji - jak bardzo danemu państwu zależy na promowanym rozwiązaniu, jak mocno odbiega od status quo i w związku z tym, czy państwo może prowadzić wiarygodną, jednostronną politykę w danej sprawie, - możliwość budowania koalicji, - możliwość stosowania metody pakietu.
(cytat, str. 136) Integracja wyłania się jako odpowiedź rządów na rosnącą współzależność ekonomiczną. Ta ostatnia oznacza sytuację, gdy działania jednego rządu powodują korzyści lub straty dla ważnych grup społecznych podlegających jurysdykcji innego. Budowanie współzależności to z kolei efekt rosnących przepływów dóbr, usług i czynników produkcji, a nawet zanieczyszczeń.
(cytat, str. 125 - 126) W pracy skandynawskiego badacza (B. Hettne - dop.) znajduje to wyraz w zaproponowanych pięciu poziomach wyłaniania się regionu: 1. Region jako jednostka geograficzna wyznaczana przez mniej więcej naturalne bariery fizyczne, zamieszkana przez społeczeństwa (proto - region). 2. Region jako system społeczny, czyli miejsce, w którym zachodzą różnego rodzaju ponadlokalne relacje pomiędzy jednostkami i grupami, które z kolei prowadzą do współzależności, przede wszystkim w sferze bezpieczeństwa (region podstawowy). 3. Region jako zorganizowana forma współpracy, definiowana często przez członkowstwo w jej strukturach (region formalny). 4. Region jako społeczeństwo, które powstaje w wyniku rozwoju komunikacji i wyłaniani się wspólnych wartości an danym obszarze, wokół których organizuje się pewna wspólnota (regionalne społeczeństwo anarchiczne). 5. Region jako podmiot o określonej tożsamości do oddziaływania na zewnątrz, legitymizacji oraz mający struktury służące do podejmowania decyzji.
(cytat, str. 117) Teoria reżimów, która rozwinęła się w latach osiemdziesiątych XX wieku w szerokim nurcie koncepcji współzależności, jest interesującą próbą połączenia elementów analizy właściwych nauce o państwie i polityce z perspektywą stosunków międzynarodowych. () Reżim polityczny jest historycznie ukształtowanym dorobkiem polityczno - prawnym, niekiedy elementem tożsamości państwa czy narodu politycznego. Takie myślenie zakorzenione jest w poglądach wyrażonych najpełniej przez Monteskiusza, który pisał o właściwym dla każdego narodu "duchu praw", który określa właściwy mu ustrój polityczny.
(cytat, str. 107) Każdy naród polityczny jest unikalny i będzie wyrażał swoje własne interesy, które są "tworami, w których formowano zarówno idee i ideały, doświadczenia przeszłości, jak i wewnętrzne czynniki dynamik oraz przywódcy - wszyscy odgrywają rolę".
(cytat, str. 106) Zatem zarówno dla mas obywateli, jak i dla przywódców państwo narodowe to element konstytucyjny ich tożsamości. Jego zastąpienia można dokonać tylko wtedy, gdy: "nowa formuła (polityczna) zapewni nie tylko ład międzynarodowy, ale taką formę organizacji społecznej, w której przywódcy, elity i obywatele będą czuli się jak w domu. Ponieważ obecnie nie ma zgody co do tej formuły, to państwo narodowe - często ekonomicznie absurdalne, administracyjnie bezwładne, a na arenie międzynarodowej niebezpieczne swoją impotencją - pozostanie zasadniczym elementem ładu".
(cytat, str. 95) Integracja polityczna to proces: - w którym narody pozbawione żądzy i możliwości prowadzenia polityki zagranicznej i kluczowych polityk wewnętrznych niezależne od siebie dążą do tego, aby podejmować wspólne decyzje lub delegować kompetencje ich podejmowania centralnym organom, - w którym aktorzy polityczni z kilku odrębnych systemów (politycznych) są skłaniani do przenoszenia swoich oczekiwań i aktywności politycznej do nowego centrum.
(cytat, str. 82) Teoria komunikacyjna posługuje się precyzyjnym aparatem pojęciowym, dlatego też pierwszym krokiem analizy musi być jego przedstawienie: - wspólnota bezpieczeństwa - grupa ludzi, w której zaszedł proces integracji (a więc efekt sukcesu integracji), - integracja - osiągnięcie na danym terytorium poczucia wspólnoty oraz instytucji i praktyk wystarczająco silnych i rozpowszechnionych, aby zapewnić w dłuższym okresie, uzasadnione przekonanie, że zmiany w ramach populacji dokonywać się będą droga pokojową, - poczucie wspólnoty - przekonanie żywione przez członków grupy, że zgadzają się wszyscy przynajmniej w jednej kwestii: wszystkie problemy społeczne muszą i mogą być rozwiązane drogą pokojową (poczucie my), - zmiana drogą pokojową - rozstrzyganie problemów społecznych poprzez zinstytucjonalizowane procedury bez uciekania się do przemocy znacznej skali.
(cytat, str. 74) Biorąc pod uwagę istnienie określonych potrzeb społecznych, można wyróżnić funkcje polegające na zaspokajaniu każdej z nich. Istotą funkcjonalizmu jest właśnie uznanie pierwotności danej funkcji i ustalenie innych parametrów z mocy jej natury. Decyzji, że dana potrzeba będzie zaspokajana według nowej zasady, musi towarzyszyć uznanie, że dokładny zasięg terytorialny, kompetencje, czy formalna struktura ciała wykonującego określoną funkcję będzie ustalona w toku działań przez samą jej naturę. Stąd wszelkie odgórne zafiksowanie np. rodzaju kompetencji czy kształtu organu zarządzającego jest błędem analogicznym do błędu terytorialności.
(cytat, str. 73) Funkcjonalizm zaproponował spójną, długofalową alternatywę wobec porządku westfalskiego, opartego na państwie narodowym. Podstawowym kategorię używaną przez jego twórcę są potrzeby społeczne. Najwyższym dobrem, czy może lepiej podstawowym celem wszelkiej formy organizacji społecznej jest jak najpełniejsze zaspokojenie potrzeb populacji, które mają przede wszystkim charakter materialnym. W tym świetle ukształtowane w Europie państwo jest bytem wobec tych potrzeb służebnym.
(cytat, str. 45) Liberalizm czerpie z J.J.Rousseau, Immanuela Kanta i J. Benthama. Łączy ich przekonanie o zasadniczej skłonności człowieka do pokoju, współpracy i obustronnie korzystnej wymiany. Tam, gdzie realiści widzą wojnę, idealiści dostrzegają handel. Założenia tej wizji można podsumować następująco: - stosunki międzynarodowe są analogiczne pod względem istoty do stosunków pomiędzy jednostkami, a te z natury potwierdzonej doświadczeniami są pokojowe, - ludzi łączą harmonijne wspólne dla wszystkich interesy: pokój i rozwój przynoszącej korzyści wszystkim zaangażowanym stronom wymiany handlowej, - stosunki ekonomiczne najlepiej odzwierciedlają naturalne skłonności człowieka, - konfliktowość w stosunkach międzynarodowych wynika z zastępowania wspomnianych harmonijnych interesów społeczeństwa egoistycznymi interesami rządów, które niewłaściwie reprezentują społeczności, - drugim czynnikiem leżącym u podłoża konfliktów są utrwalane często przez niedemokratyczne rządy, negatywne stereotypy dotyczące innych narodów i grup społecznych, - środkami usunięcia konfliktowości są, po pierwsze, demokratyzacja systemów politycznych, aby w poszczególnych państwach mogły dojść do głosu prawdziwe, a nie pozorne interesy społeczeństwa (potoczne przekonanie, że demokracje ze sobą nie walczą), po drugie, promowanie jak najszerszych kontaktów pomiędzy narodami, aby w bezpośrednim kontakcie ujawnił się fałsz stereotypów. - polityka zagraniczna jest warunkowana wewnętrznie, - państwa są naturalnie skłonne do samoograniczania się i kompromisu.
(cytat, str. 232) Neutralnośc technologiczna to zasada funkcjonowania państwa nakazującego jego roanom stosowanie otwartych standardów technologicznych wszędzie tam, gdzie są dostępne, w rezultacie gwarantująca każdemu dostawcy technologii możliwość stworzenia własnych rozwiązań technologicznych realizujących potrzeby państwa, a każdemu obywatelowi wolny wybór najodpowiedniejszego narzędzia spośród dostępnych w obrocie rozwiązań technologicznych.
(cytat, str. 186) Oddziaływanie państwa może mieć znaczący i odczuwalny wpływ na zmiany struktury sektorów. Największe znaczenie ma prawna regulacja podstawowych zagadnień, takich jak: wejście do sektorów, metody konkurencji czy poziom rentowności.
(cytat, str. 11) Pierwszy spis powszechny na terenie państwa polskiego odbył się na podstawie uchwały Sejmu Czteroletniego w 1789 r. pod nazwą „ Lustracja dymów i podanie ludności”. Spis ten nie objął szlachty i duchowieństwa
(cytat, str. 45) Pośrednictwo polega na tym, że osoba, tzw. pośrednik (np. makler), stara się doprowadzić do powstania stosunków między bezpośrednimi uczestnikami obrotu gospodarczego, działając w interesie wszystkich stron przyszłej umowy.
(cytat, str. 16 - 17) Nie ulega wątpliwości, że państwo jest istotną częścią społeczeństwa. Przede wszystkim chroni nas przed nieustannymi zagrożeniami bezpieczeństwa narodowego, na jakie jesteśmy narażeni teraz i w dającej się przewidzieć przyszłości. Państwo zapewnia nam jednak znacznie więcej: wymiar sprawiedliwości, edukację, policję i straż pożarną, autostrady, lotniska, opiekę społeczną i służbę zdrowia. Lista jest nieskończona.
Słowa kluczowe:państwo Komentarze i źródła pierwotne: E.Gołębska, D. Kempy, J. Witkowski, Eurologistyka w zarządzaniu międzynarodowym, PWN, Warszawa 2005
(cytat, str. 25) Rząd jest to instytucja powszechnie uznawana za posiadającą monopol i legitymację na użycie lub groźbę użycia siły jako metody, przy pomocy której niektórzy z nas mogą innym prawomocnie narzucić pewne ograniczenia.