Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 13) Analiza systemowa jest formalnym i jawnym badaniem wspomagającym działanie osób odpowiedzialnych za decyzje lub linię postępowania w określonej sytuacji charakteryzującej się niepewnością. Ma ona na celu określenie pożądanego działania lub linii postępowania przez rozpoznanie i rozważenie dostępnym wariantów oraz porównanie ich przewidywanych następstw.
(cytat, str. 14) Cechą, którą charakteryzuje się każdy proces decyzyjny jest niepewność co do stanu świata zewnętrznego. Chodzi o to, że najczęściej w momencie podejmowania decyzji podmiot ją podejmujący nie zna stanu świata zewnętrznego, a tym samym nie może jednoznacznie określić, jaką korzyść przyniesie mu ta lub inna decyzja. W szczególnym przypadku, gdy niepewność sprowadza się do zera, model znacznie się upraszcza. Brak niepewności oznacza bowiem, że w momencie podejmowania decyzji znamy stan świata zewnętrznego.
(cytat, str. 63) Spodziewana wartość doskonałej informacji może być - nie bez racji - nazwana kosztem niepewności. SWDI jest bowiem miarą strat czy kosztów ponoszonych w związku z tym, że decyzja jest podejmowana w warunkach niepewności.
(cytat, str. 7) Wszelkie celowe działanie, jakie prowadzi człowiek, jest z reguły działaniem w warunkach niepewności w tym sensie, że na wynik podjętej decyzji wywierają także wpływ czynniki niekontrolowane lub kontrolowane nie w pełni przez podmiot podejmujący decyzję. Owa niepewność najczęściej wiąże się z tym, że rezultaty podejmowanych decyzji dotyczą bliższej lub dalszej przyszłości, która na ogół nie w pełni jest znana.
(cytat, str. 29) Niepewność parametryczna - decydent nie zna skutków podjętej decyzji, ale przed jej podjęciem ma pełną listę możliwych skutków oraz zna prawdopodobieństwo zaistnienia każdego z nich.
(cytat, str. 30) Niepewność strukturalna - charakteryzują ją dwie główne cechy: niekompletna wiedza co do kształtu przyszłych zdarzeń i endogeniczny charakter
(cytat, str. 45) "Często źródłem trudności jest niepewność. Każdy wybór może prowadzić do dobrych konsekwencji w warunkach jednego układu zewnętrznych okoliczności, lecz złych w warunkach układu innego".
Słowa kluczowe:trudności, Niepewność Komentarze i źródła pierwotne: więcej w Tadeusiewicz 2006
(cytat, str. 69) .. "ponieważ nie mamy żadnej racji dla uznania upadnięcia monety na jedną stronę za bardziej możliwe od upadnięcia na drugą, oba te zdarzenia musimy uznać za równie możliwe', argumtentacja ta znana jest pod nazwą zasady braku dostatecznej racji.
(cytat, str. 134) Kontrola, która pogrąża pracowników w biurokracji lub ogranicza zbyt wiele rodzajów zachowań, zabija inicjatywę, tłumi twórczość, w ostatecznym rachunku obniża efektywność organizacji.
Anarchia, brak jakiejkolwiek społecznej czy organizacyjnej kontroli nie oznacza jednak wielkiej swobody osobistej, lecz powszechną niepewność i niemożnośc przewidywania.
(cytat, str. 182) Istnieją dwa typy niepewności: - niepewnośc informacji na podstawie których podejmuje się decyzje, - niepewnosć efektół podjętych decyzji.
Niepewnośc w podejmowaniu decyzji jest tym większa, im bardziej złożone i zmienne oraz trudne do eksploracji jest otoczenie i im większy jest jego wpływm na egzystencję i rozwój przedsiębiorstwa.
(cytat, str. 25) Niepewność związana jest przede wszystkim z brakiem znajomości lub możli¬wości przewidzenia wszystkich konsekwencji wdrożenia danej decyzji przed jej podjęciem. Mogą one wynikać z następujących przesłanek: niepełnej informacji/nieprzewidywalnych zmian w otoczeniu, zarówno o charakterze techniczno-technologicznym, jak i społeczno-ekonomicznym. Niepewność określić więc można jako sytuację, w której osoba podejmująca decyzje nie zna wszystkich możliwości wyboru i ryzyka związanego z każdą z nich ani ich możliwych do wystąpienia konsekwencji. W związku z tym element niepewności staje się dla organizacji źródłem ryzyka, bowiem w krańcowych przypadkach podjęta decyzja prowadzi do skutków przeciwnych do zamierzonych (np. straty zamiast zysku). Niemniej jednak w warunkach skrajnej niepewności możliwe jest racjonalne podejmowanie decyzji, z wykorzystaniem teorii OPCJI
(cytat, str. 53) "Podmiot gospodarczy znajdując się więc w sytuacji niepewności będzie podejmował różnego rodzaju działania mające na celu złagodzenie skutków konieczności podejmowania decyzji w warunkach niedostatecznej niewiedzy."
(parafraza, str. 38) S. Forlicz wyróżnia kilka rodzajów niepewności. Początkowo dzieli niepewność gospodarczą na niepewność przyszłości oraz na niepewność teraźniejszości. Następnie niepewność teraźniejszości dzieli na niepewność zachowania oraz na niepewość warunków rynkowych. Z kolei niepewność zachowania dzieli na niepewność zachowania konkurenta oraz na niepewność zachowania partnera. Ostatecznie niepewność zachowania partenra dzieli na niepewność jakości, niepewność typu holdup oraz na ryzyko moralne.
(cytat, str. 17) Przyjmuje sę zazwyczaj, iż niepewność występuje wówczas, gdy niemożliwe jest zidentyfikowanie wszystkich możliwych, różnych poziomów rozważanej kategorii ani wartości prawdopodobieństwa charakteryzujących te poziomu. Analizując projekt w warunkach niepewności nie można więc określić obiektywnych prawdopodobieństw otrzymania określonych rezultatów.
(cytat, str. 30) Autorzy koncepcji gry społecznej wyróżniają cztery typy źródeł niepewności w organizacji i cztery odpowiadające im rodzaje władzy: 1) Niepewność wynikająca z niewiedzy i braku umiejętności rozwiązywania problemów ważnych z punktu widzenia organizacji. Łączy się z tym "władza eksperta". 2) Niepewność tkwiąca w stosunkach organizacji z otoczeniem i odpowiadająca temu "władza łącznika". 3) Niepewność związana z luką między informacjami potrzebnymi do realizacji zadań na określonym stanowisku a informacjami posiadanymi przez danego aktora. Odpowiednikiem jest "władza informatora". 4) Niepewność związana z wieloznacznością i wielofunkcyjnością przepisów organizacyjnych, będąca podstawą "władzy ustawodawcy"*.
(cytat, str. 15) atrybuty rozmycia się wiedzy wynikają z faktu że obserwowane są zjawiska źle zdefiniowane - albo definicja nie została wystarzająco dogłębnie przemyślana lub samo definiowane zjawisko ze swej natury jest rozmyte (fuzzy).
(cytat, str. 6) Rozważania rozpoczyna przekonanie iż pewna i absolutna wiedza nigdy nie stanie się dostępna dla człowieka lub maszyny przy współdziałaniu z rzeczywistym światem. ... W złożonych środowiskach wiedza nigdy nie będzie absolutnie pewna i perfekcyjna.
(cytat, str. 9 - 10) ... coś może być niepewne ponieważ: - nie zostało wystarczająco dokładnie zmierzone, - poniewać może się zmienić, - ponieważ osoba posiadająca daną informację nie ma do niej zaufania.