Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
R.P. Lynch twierdzi, że głównym celem aliansu jest osiąganie efektu synergicznego. Kiedy słabe strony jednego z partnerów są zrównoważone mocnymi stronami innego, ujawniają się siła i sens aliansu.
(Romanowska M. 1997, s. 67)
Alianse dynamiczne są nie tylko skuteczne i pozwalają w pełni osiągnąć zamierzone przez partnerów cele, ale przynoszą też liczne niespodziewane korzyści, które niezwykle podnoszą atrakcyjność współpracy.
(Romanowska M. 1997, s. 114)
Dla jednych badaczy alians efektywny to taki, który doprowadził do zrealizowania założonych celów, dla innych efektywność kojarzy się ze stabilnością aliansu i jego zdolnością do tworzenia efektu synergicznego.
(Romanowska M. 1997, s. 113)
Strategiczne zwarcie (strategic match) przyszłych aliantów daje możliwość wzajemnego poznania oczekiwań i możliwości, a także określenia czynników sprzyjających i nie sprzyjających rozwojowi aliansu.
(Romanowska M. 1997, s. 103)
Alianse ograniczone to alianse bez przyszłości. Brak im dynamiki potrzebnej do kontynuacji i rozwoju współpracy i najlepszym wyjściem jest ich zakończenie.
(Romanowska M. 1997, s. 115)
Precyzyjne zarządzanie aliansem to kolejny warunek jego sukcesu. Zwraca się tu uwagę na konieczność stworzenia systemu planowania dostosowanego do specyfiki aliansu i umożliwiającego precyzyjne przełożenie strategii na konkretne działania oraz systemu informacji i mechanizmu kontroli umożliwiających stałą kontrolę zarówno realizacji planu, jak i zmian w otoczeniu.
(Romanowska M. 1997, s. 150)
Alianse kapitałowe to formy współpracy przedsiębiorstw przybierające postać zasilenia kapitałowego partnera, np. przez wykup części jego udziałów lub wzajemny wykup udziałów.
(Romanowska M. 1997, s. 86)
Z punktu widzenia formy organizacyjno-prawnej najbardziej elementarny wydaje się podział na alianse formalne i nieformalne.
(Romanowska M. 1997, s. 80)
Osłabienie konkurentów. Alianse, dając uczestnikom korzyści skali i korzyści synergii komplementarnych zasobów i umiejętności, wzmacniają ich pozycję wobec innych rywali. Ponadto zawierając alianse z większością swoich rywali i umiejętnie nimi sterując można osłabiać każdego z konkurentów, uzależniając go od siebie i pozbawiając wyłączności na pewne dziedziny wiedzy.
(Romanowska M. 1997, s. 78)
Zwiększenie elastyczności. Udział w licznych aliansach zawieranych często z przedsiębiorstwami wyspecjalizowanymi działającymi w niszach rynkowych pozwala dużym firmom kontrolować powstawanie nowych technologii i otwieranie się nowych rynków.
(Romanowska M. 1997, s. 77)
Poprawa pozycji jest celem przedsiębiorstwa zajmującego w ważnym dla firmy sektorze pozycję jednego z naśladowców. Alians w tym przypadku służy umocnieniu pozycji konkurencyjnej firmy i daje jej szanse na zaatakowanie i zdobycie pozycji lidera w sektorze.
(Romanowska M. 1997, s. 71)
Alianse spowolnione są skuteczne, tzn. pozwalają na osiągnięcie zamierzonych celów, ale nie wykorzystują wszystkich możliwości wynikających z połączenia potencjałów partnerów.
(Romanowska M. 1997, s. 115)
Alians silnych partnerów dotyczy dwóch lub więcej przedsiębiorstw, które maja podobny udział w rynku i kondycję finansową. Przykładem takich aliansów są GM z Toyotą i AT&T z Philipsem.
(Romanowska M. 1997, s. 126)
Porterowskim dorobkiem jest również koncepcja łańcucha wartości, z której w największym stopniu korzystają specjaliści z dziedziny aliansów. Szuka ona wyjaśnienia zawierania aliansów w różnicach zasobów i umiejętności posiadanych przez aliantów.
(Romanowska M. 1997, s. 18)
W największym uproszczeniu można powiedzieć, że prace teoretyczne nad zjawiskiem aliansów mieszczą się w dwu nurtach badawczych: ekonomicznym i organizacyjnym.
(Romanowska M. 1997, s. 17)
Alians strategiczny to współpraca między aktualnymi lub potencjalnymi konkurentami mająca wpływ na sytuację innych konkurentów, dostawców lub klientów w obrębie tego samego lub pokrewnych sektorów.
(Romanowska M. 1997, s. 15)
Alianse strategiczne to różne formy współpracy między aktualnymi lub potencjalnymi konkurentami, którzy zdecydowali się wspólnie prowadzić jakieś przedsięwzięcie lub rodzaj działalności, łącząc i koordynując swoje zasoby, środki i umiejętności.
(Romanowska M. 1997, s. 14)
Alians to formalna lub nieformalna współpraca przedsiębiorstw konkurujących w ramach tego samego lub pokrewnych sektorów.
(Romanowska M. 1997, s. 14)
Alians to spółka joint venture między przedsiębiorstwami, z których jedno ma na celu wejście lub utrzymanie się na rynku kraju partnera.
(Romanowska M. 1997, s. 13)
Zarządzanie aliansem różni się bardzo od zarządzania nawet dużą i złożoną firmą, gdyż musi uwzględniać różnice interesów i sposób funkcjonowania macierzystych przedsiębiorstw oraz specyfikę ich wspólnego przedsięwzięcia.
(Romanowska M. 1997, s. 148)