Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(parafraza, str. 130 - 156) Metody zazrądzania jakością: 1. Metoda QFD - Quality Function Deployment (sterowanie jakością przez klienta) Kolejność rozwiązywania zadania: -Faza !- Identyfikacja wymagań klienta -Faza 2- Hierarchizacja wymagań -Faza 3- Wyznaczanie parametrów technicznych wyrobu -Faza 4- Ustalenie zależności pomiędzy wymaganiami klienta i parametrami wyrobu -Faza 5- Ocena ważności parametrów technicznych -Faza 6- Ustalenie korelacji pomiędzy poszczególnymi parametrami wyrobu -Faza 7- Dokonanie oceny wyrobów konkurencyjnych -Faza 8- Ustalenie pożądanych wartości parametrów technicznych -Faza 9- Ocena trudności wykonania wyrobu 2. Metoda FMEA -Failure Mode and Effect Analysis (Analiza Rodzajów i Skutków Uszkodzeń) Przebiega ona w trzech podstawowych etapach: -przeprowadzenie wstępnych prac i ustaleń -właściwa analiza wyrobu lub procesu -opracowanie i wdrożenie działań korygujących i zapobiegawczych 3. Metoda Taguchi Taguchi przyjął, że dla każdej cechy wyrobu istnieje taka funkcja, która definiuje zależność pomiędzy wartością straty, a odchyleniem stanu cechy od wartości docelowej. Chociaż funkcja strat może przyjmować różne kształty Taguchi na podstawie obserwacji przyjął, że prosta kwadratowa funkcja opisuje przebieg strat dla większości przypadków w praktyce.
(cytat, str. 93) Dach House of Quality służy z kolei do przedstawiania zależności występujących pomiędzy poszczególnymi cechami informacji a jej znaczeniem.
(cytat, str. 141 - 143) QFD jest zaawansowaną metodą transformowania wymagań klienta na charakterystyki techniczne wyrobu. Metoda ta została opracowana przez japończyka Yoshi Akao. Dwoma głównymi czynnikami napędowymi stworzenia tej metody w Japonii były: 1.udoskonalenie "jakości projektu", 2. Dostarczenie służbom produkcji i eksploatacji planowanych kart SPC (pokazujących punkty kontroli w procesie produkcji) Podstawoiwym elementem tej metody jest "dom jakości", który skłąda się z zestawu macierzy zawierających między innymi: -głos klienta, -wymagania klienta dotyczące produktu lub usługi, -krytyczne punkty kontroli.
(cytat, str. 148) QFD to metoda służąca przełożeniu wymagań klienta na odpowiednie cechy produktu (usługi) w każdym etapie jego cyklu życia, począwszy od badań i rozwoju poprzez projektowanie i podukcję, aż po marketing, sprzedaż i dystybucję.
(cytat, str. 155) Wśród najważniejszych korzyści zastosowania metody QFD w obszarze doskonalenia jakości informacji wymienić należy: -dopasowanie informacji do zindywidualizowanych wymagań jej użytkowników, -wzrost satysfakcji użytkownaików informacji, -ogólny spadek kosztów zarządzania zaprojektowaną informacją, -tranfser wiedzy dotyczącej projktowania informacji, -wspólna, grupowa, ciągle aktualizowana wizja zarządzania informacją, -identyfikacja nowych zastosowań, -upowszechnienie w obszarze zarządzania informacją zepołowego podejścia do roziwązywania problemów.
(cytat, str. ) Na tok postępowania w metodzie QFD składa się szcześć następujących etapów: -stworzenie listy wymagań użytkowaników informacji, -określenie wskaźników ważności wymagań, -sporządzenie listy cech informacji, -ustalenie zależności pomiędzy wymaganiami użytkowników informacji a jej cechami, -ustalenie zależności pomiędzy poszczególnymi cechami, -określenie otymalnych wartości cech inrmacji.
(cytat, str. 109) "Celem każdego przedsiębiorstwa jest zdobycie na rynku pozycji gwarantującej, jeżeli nie dominację na nim, to przynajmniej zapewnienie zamówień wystarczających na spokojną egzystencję. Najprostszą drogą do tego jest wyekspediowanie na rynek wyrobów lub usług zgodnych z oczekiwaniami klientów. Bardzo ważną rolą w tym procesie pozostaje rozpoznanie tych oczekiwań, ich zinterpretowanie i przetworzenie na cechy wyrobu lub usługi. Taką metodą, pomocną w tym zamyśle jest QFD - rozwinięcie funkcji jakości. Metoda znana jest również pod nazwą "Głos Klienta."
(cytat, str. 25) "Kiedy pojawia się deflacja, niesie ze sobą liczne zaburzenia, o których nie wolno zapominać: -występuje ryzyko recesji, zwłaszcza kiedy deflacja wiąże się ze wzrostem oszczędności i drastycznym spadkiem konsumpcji połączonym ze zwiększeniem stóp podatkowych wymuszanym przez wzrost deficytu i zadłużenia państwa; -szczególnie delikatne staje się zarządzanie wynagrodzeniami. Inflacja umożliwiała pozorne wzrosty wynagrodzeń, które nie prowadziły do przyrostów realnych. Pozorów tych nie da się utrzymać w czasie deflacji. Jednak badania pokazują, że nawet w Stanach Zjednoczonych pracownicy nie czynią kwestii ze spadku wynagrodzeń nominalnych, ale preferują większą podaż miejsc pracy; -aktywa stają się mniej ważne niż płynność."
(cytat, str. 357) - Podjęcie zadań QFD nie ma charakteru pracy dorywczej. Trzeba powołać poświęcony im zespół i wydzielić odpowiednie środki na zapewnienie sukcesu. Należy pamiętać, że na zakończenie gromadzenia tej części danych, która jest niezbędna do rozpoczęcia wypełniania pierwszego poziomu arkusza macierzy, zespół międzywydziałowy będzie potrzebował trzech miesięcy. - Konieczne jest szkolenie całego zespołu. Zajmuje to zwykle około pięciu dni roboczych, rozrzuconych w okresie pierwszego miesiąca prac. Warto również udzielić pewnych wyjaśnień naczelnemu kierownictwu i innym osobom, związanym z projektem, by rozumieli jego ogólne cele. - Zbyt szczegółowy arkusz macierzy prowadzi do nieporozumień i sporów o detale. Zaleca się klasyfikowanie wymagań w logicznie rozmieszczonych punktach węzłowych, by zmniejszyć prace do sterowalnych rozmiarów. - Łatwo jest popaść w pułapkę, polegającą na poszukiwaniu poprawnego arkusza macierzy, podczas gdy ważniejszą sprawą jest zrozumienie procesu oraz jego finalnych celów i kreatywność w opracowaniu własnego arkusza, pasującego do rodzaju działalności gospodarczej firmy. - Pomiędzy charakterystykami produktu ("Jak") należy zachować pewną równowagę by osiągnąć optymalne korzyści konkurencyjne. Trzeba zachować równowagę między realizmem z jednej strony, a stałym doskonaleniem z drugiej. - QFD nie jest tylko zadaniem dla projektantów. W proces ten trzeba zaangażować służby marketingu i produkcji. Rynek zmienia się ciągle, nawet w czasie cyklu projektowania, zwłaszcza gdy jest on długi. Proces produkcji jest finalnym testem wszystkich prac przedprodukcyjnych. - Trzeba strzec się przed ryzykiem przypadkowego pomieszania "Co" z "Jak".
(cytat, str. 356 - 357) Najbardziej powszechne korzyści i problemy związane ze stosowaniem QFD można podsumować w sposób przedstawiony poniżej: - Wyroby i usługi stają się sterowane przez rynek, a cała organizacja skłania się do zmian w kierunku prokonsumenckim. - Jest mniej zmian projektu. - Koszt uruchomienia jest niższy. - Cykl prac nad projektem jest krótszy. - Opanowana zostaje umiejętność międzywydziałowej pracy zespołowej. - Wyjaśniona zostaje konkurencyjna pozycja oferty wyrobów firmy. - Zapewniona zostaje koncentracja prac i priorytety przy wprowadzaniu nowych produktów. - Proces spełnia rolę wykazu czynności kontrolnych. - Wprowadzony zostaje wspólny język dla różnych służb. - Każdy ma możliwość zrozumienia całości obrazu. - Zapewniona zostaje jakość każdej służby.
(cytat, str. 346 - 347) Zasadniczymi krokami procesu QFD są: - określenie wymagań klienta ("co"), - ustalenie punktów sprzedaży, - ustalenie ogólnej gradacji preferencji klienta, - przeprowadzenie analizy konkurencji, - ustalenie aktualnych poziomów zadowolenia klientów, - ustalenie całościowych poziomów zadowolenia klientów, - obliczenie efektywnych wag dla każdego z wymagań, - przedstawienie zastępczych charakterystyk jakości w kategoriach technicznych ("jak"), - określenie siły każdej zależności między wymaganiami "co" a rozwiązaniami technicznymi "jak", - przeprowadzenie porównań technicznych z konkurencją, - opracowanie wartości korelacji między charakterystykami jakości, - analiza "domu jakości" przez zespół. Po tej analizie zespół powinien być w stanie opracować ogólne priorytety wobec tych charakterystyk, które są nowe, wymagają poprawy lub są trudne do realizacji.
(cytat, str. 339) QFD powstała w wyniku ewolucji wielu inicjatyw powstałych między 1967 a 1972 r., lecz dwoma głównymi czynnikami napędowymi jej stworzenia w Japonii były: - udoskonalenie "jakości projektu", - dostarczenie służbom produkcji i eksploatacji planowanych kart kontroli jakości (pokazujących punkty kontroli w procesie produkcji) przed początkowym uruchomieniem produkcji.
(cytat, str. 344) Kluczowe elementy podejścia QFD opierają się na macierzy, której celem jest pokazanie na jednej stronicy wszystkich węzłowych czynników, dotyczących charakterystyk wyrobu, opartych na wymaganiach użytkownika. Taka macierz pomaga posługującemu się nią zrozumieć potrzeby klienta, które nie były wcześniej precyzyjnie określone. Gdy już zbuduje się macierz, to dla każdej osoby zaangażowanej w realizację programu staje się widoczne, o jakich sprawach należy nieustannie pamiętać i jak one oddziałują na siebie nawzajem. Taki arkusz macierzy nazywa się często "domem jakości". W arkuszu macierzy wyróżnia się na ogół cztery poziomy. Poziom pierwszy ma na celu ustalenie tych aspektów projektu, które dla użytkownika są najistotniejsze. Ważne jest więc, by zespół realizujący program skoncentrował swe wysiłki i nakłady na tych wymaganiach, które: - pominięto i coś nowego trzeba dodać, - nie satysfakcjonują klienta tak, jak tego oczekuje, należy więc poprawić jakość i niezawodność, - są dobrze zrozumiałe, lecz rozwiązanie techniczne jest za trudne, a pokonanie trudności wymaga poważniejszego przełomu w technologii.
(cytat, str. 240) QFD (Quality Function Deployment) to technika, która efektywnie wiąże "co?" i "jak?" w projektowaniu produktu i poprzez takie działanie tłumaczy głos klienta na język handlowca/technika.
(cytat, str. 240) Metoda QFD jest niezwykle intuicyjna; nie zawiera statystyk i objawia się w postaci priorytetowej listy specyfikacji i celów projektowania produktu.
(cytat, str. 110) Metoda QFD jest metodą projektowania dla jakości, co oznacza uwzględnienie w projektowaniu w jak najszerszym zakresie wymagań przyszłych użytkowników.
(cytat, str. 360) QFD (Quality Function Deployment) – Metoda dostosowywania funkcji jakości QFD jest sposobem na ustalenie hierarchii, a następnie przekładanie wymagań klientów na projekty oraz specyfikacje produktu, usługi lub procesu.
(cytat, str. 314) Metodą uwzgledniającą potrzeby i wymagania klientów pozwalającą zaprojektować jakość zarówno nowych, jak modyfikować jakość aktualnych wyrobów jest QFD (Quality Function Deployment) - rozwinięcia (pogłębienia funckji jakości).
(parafraza, str. 371) Główne elementy Quality Function Deployment: 1) potrzeby i żądania konsumentów, 2) proponowane własności techniczne I sensoryczne produktów koncepcyjnych, 3) właściwości techniczne i sensoryczne produktu, 4) specyfikacji i limity tolerancji dla różnorodnych miar technicznych i sensorycznych, 5) wewnętrzne korelacje pomiędzy własnościami technicznymi, własnościami sensorycznymi, a własnościami sensorycznymi i technicznymi, 6) odczucia konsumenckie.