Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 107 - 108) Zgodnie z paradygmatem neoklasycznym stosującym podejście antropocentryczne, jako funkcje środowiska wymienia się: dostarczanie surowców i energii wykorzystywanych w procesach produkcyjnych, pochłanianie ubocznych skutków działalności człowieka oraz wspieranie procesów życiowych poprzez dostarczanie składników niezbędnych do życia, zdrowia i dobrobytu człowieka, a także zapewnianie usług rekreacyjnych poprzez bezpośrednie z dóbr środowiskowych.
(cytat, str. 83) Szersza definicja gospodarowania zasobami środowiska naturalnego przyjmuje więc następującą postać: gospodarowanie zasobami środowiska naturalnego to, występująca na wszystkich poziomach funkcjonowania systemów ekonomiczno-ekologicznych, zorganizowana i skoordynowana w czasie i przestrzeni działalność człowieka obejmująca swym zasięgiem korzystanie, użytkowanie, ochronę i kształtowanie zasobów naturalnych środowiska.
(cytat, str. 63) Odpady, zgodnie z definicją GUS-u, są to zużyte przedmioty oraz inne substancje stałe i ciekłe (z wyłączeniem tzw. ścieków) powstające w wyniku bytowania człowieka i jego działalności gospodarczej, nieprzydatne w miejscu i czasie ich powstawania oraz uciążliwe dla środowiska.
(cytat, str. 25) Środowisko naturalne człowieka (wg prof. A. Symonowicza) to ogół elementów przyrody martwej i ożywionej, pozostających w stanie naturalnym lub przekształconych przez człowieka i tworzących otoczenie, w którym on żyje.
(cytat, str. 24) Wyjaśniając wstępnie pojęcie środowiska (którego używał uczony niemiecki), można powiedzieć, że jest to po prostu otoczenie, w którym żyje człowiek i które stanowi pewną przestrzeń, nazywaną antroposferą. Jest ona częścią tzw. biosfery, tj. większej przestrzeni, w której istnieją organizmy żywe. W ramach biosfery wyróżnia się: atmosferę, hydrosferę i litosferę (wraz z pedosferą, gdzie występuje gleba umożliwiająca życie roślin.
(cytat, str. 137) System zarządzania ochroną środowiska albo system zarządzania środowiskiem- to struktura organizacyjna, podział kompetencji, praktyka działań, procesy i zasoby pomocne w kształtowaniu zabezpieczeń środowiska przed dewastacją przez cywilizację.
(cytat, str. 24) Wpływy środowiska na wymagania ergonimiczne systemu pracy: - socjoekonomiczne - natura konkurencji i dostępność zasobów - edukacyjne - dostępność programów edukacuyjnych, oraz aspiracje pracowników - polityczne - stosunek władz do przedsiębiorczości, pracy oraz kontroli - prawne - kulturowe - klasy społęczne, wartości, przekonania.
(cytat, str. 429) Na środowisko przyrodnicze składają się: klimat i pogoda, ukształtowanie terenu, gleba oraz wznisienie nad poziom morza i warunki wodne, a także ukształtowane w tych warunkach szata roślinna i świat zwierzęcy.
(cytat, str. 28) Lasy tropikalne cechuje ogromna różnorodność gatunkowa. Wiele roślin żyje tylko na niewielkim obszarze i większość z nich nie została jeszcze poznana, a rabunkowa gospodarka leśna prowadzi do ich wyginięcia. W Brazylii znajduje się 28% wszystkich lasów tropikalnych na świecie - rocznie ubywa ich 50 tys. km2
(cytat, str. 42) Organizacje nigdy nie wykorzystają w pełni swojego potencjału, jeśli będą istniały tajemnice, nie będzie się ufać ludziom, z którymi się pracuje, i nie stworzy się środowiska, w którym będzie możliwy pełny rozwój.
(cytat, str. 43) Silne obciążenie środowiska poważnie ogranicza naturalne jego zdolności do samoregulacji. W tej sytuacji trudno oczekiwać, że środowisko "samo się obroni". Należy natomiast przyjąć, że: - nie należy eksploatować środowiska ponad miarę.[] - zarządzanie zasobami odnawialnymi, jak i nieodnawialnymi, wymaga troski i przeciwdziałania ich degradacji lub ubożeniu.
(cytat, str. 46) Dla ograniczenia negatywnego oddziaływania działalności gospodarczej na środowisko istnieje potrzeba zmiany tradycyjnych zachowań przedsiębiorstw. Przedsiębiorstwa nie powinny wykorzystywać swojej uprzywilejowanej pozycji użytkownika środowiska, lokalizując uciążliwe procesy wytwórcze na obszarach o mniej rygorystycznych normach, nie przestrzegając standardów ekologicznych, nie płacąc kar ekologicznych, powiększając swoje korzyści kosztem osób trzecich (co sprzyja kreacji strat ekologicznych). Przedsiębiorstwa powinny dostosowywać się do wymogów środowiska, przyjmując standardy techniczne, inwestując w technologie ochronne, płacąc opłaty i podatki oraz ograniczając produkcję obciążającą środowisko.
(cytat, str. 169) Celem działań w zakresie środowiska naturalnego w Unii Europejskiej jest: - zachowanie, ochrona i poprawa jakości środowiska naturalnego, - ochrona zdrowia człowieka, - rozważne i racjonalne wykorzystanie zasobów naturalnych.
(cytat, str. 28) Pojęcie środowiska obejmuje fizyczne i biologiczne otoczenie bez względu na to, czy chodzi o środowisko naturalne, czy też o środowisko będące wynikiem działalności człowieka.
(cytat, str. 381) Jednostka, która wierzy tylko w los, łatwo rezygnuje, kiedy znajdzie się w awersyjnych warunkach. Spostrzeganie włąsnej wiedzy, umiejętności i działania jako efektywnych - nawet jeśli jest to tylko przekonanie przesądne - chociaż nie zmieni warunków, to jednak zapobiegnie psychicznym następstwom bezradności: depresji, bierności itp ...
(cytat, str. 178) Prawdziwe zwycięstwo przypadnie w udziale tym, którzy - jak przedstawieni powyżej - będą w stanie połączyć działania na rzecz środowiska naturalnego z osiąganiem zysków i potrafią to zakomunikować klientom docelowym
(cytat, str. 108) Potrzeba stworzenia prawnych gwarancji dla społeczeństwa w sprawach ochrony środowiska, znajduje coraz pełniejsze odbicie w prawie międzynarodowym i krajowym. Służyć temu ma: - udostępnienie informacji; - udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji; - dostęp do wymiaru sprawiedliwości. Przekłada się to na sferę zarządzania środowiskowego, zgodną ze standardami Unii Europejskiej. W obecnym etapie harmonizacji polskiego prawa środowiskowego z prawem Unii Europejskiej konieczne jest uwzględnienie zarówno stanu legislacji, jak również zaawansowanie procesu legislacyjnego kilku ustaw, których projekty przygotował rząd w 1999 roku.
(cytat, str. 90) W relacji człowiek - środowisko istotną rolę odgrywają wartości odnoszone do stanu tego środowiska, określane mianem wartości ekologicznych. Są to elementy środowiska naturalnego postrzegane i oceniane przez ludzi tzn. takie, jakimi powinny one być. Wartości ekologiczne stanowią tzw. świadomościowy składnik problemów ekologicznych.
(cytat, str. 90) Intensywna działalność gospodarcza człowieka łączy się nierozerwalnie z zagrożeniami dla środowiska naturalnego. W większości przypadków realizacja celów wzrostu gospodarczego wywołuje przekroczenie tzw. barier przyrodniczych, rozumianych jako mierzalny poziom wpływu na dany ekosystem, podczas którego zachwiana zostaje jego równowaga (homeostaza), a to z kolei stanowi realne zagrożenie dla zdrowia i życia wszystkich gatunków - w tym także człowieka.
(cytat, str. 66) W krajach Unii Europejskiej wymagania prawne w zakresie oceny wpływu inwestycji na środowisko zawierają żądanie, aby przynajmniej sprawozdanie z tej oceny było przedstawiane społeczeństwu i wraz z nim dyskutowane. Istnieje jednak wiele różnić dotyczących sposobu jego przedstawiania i rozpatrywania. Z reguły administracje i inne organizacje opierają się na tym, co jest zapisane w ustawach. Jeżeli prawo wymaga jedynie, aby ludzie mieli możliwość przyjścia do biura i zapoznania się z końcowym sprawozdaniem w ciągu kilku dni, to właśnie ma miejsce. W tym miejscu należy podkreślić, że nie wystarczy postępować zgodnie z prawem. W interesie projektodawcy inwestycji leży zrobienie o wiele więcej, niż wymaga tego prawo, zwłaszcza jeśli prawo to jest słabe lub niejasne. To projektodawca decyduje, jakiego rodzaju zaangażowania społeczeństwa potrzebuje i za jakie będzie odpowiedzialny.