Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(parafraza, str. 332 - 333) 1. Zmienianie osób prowadzących rekrutacje. Rozmowy kwalifikacyjne powinny być prowadzone przez kilka osób, o zróżnicowanym podejściu. 2. Menedżerowie i pracownicy personalni powinni mieć pełną świadomość istnienia ról zespołowych, a tym samym nie zatrudniali tych samych typów, a dbali o wypełnienie ról. 3. Dział kadr powinien zapewnić dobre procedury wprowadzania nowych pracowników, tak by poznali firmę i jak najwięcej pracowników. 4. Wprowadzenie kultury nastawionej na weryfikowanie poglądów i metod działania. 5. Wspieranie innowacyjności i kreatywności w organizacji, np. przez nagradzanie.
(parafraza, str. 259) Firma tworząca oprogramwoanie raz w roku wypuszcza na rynek nowy produkt, jednak istniejąc od 5 lat ani razu nie udało jej się terminowe zakończenie projektu. Ambitni informatycy zakładają bowiem, że od razu napiszą bezbłędny kod. W efekcie ciągłych poprawek po terminie działy promocji i produkcji także nie mogą niczego zaplanować. Efektem są trudności w planowaniu działań marketingowych, a tym samym częste przepłacanie za późno kupioną powierzchnię reklamową. Skutkiem jest chaos i konflikty we współpracy między działami.
(parafraza, str. 292) 1. Regularne zebrania kierowników działów. Przeszkolenie w zakresie prowadzenia zebrań. 2. Wprowadzenie "zebrań stanowisk współpracujących", tematycznie dopasowanych do codziennych czynności i procesów. 3. Powołanie osoby odpowiedzialnej za nadzór nad komunikacją wewnętrzną. 4. Stworzenie lub zmodyfikowanie narzędzi komunikacji, tak by odpowiadały potrzebą firmy. 5. Wyjazdy integracyjne, nastawione na integrację między działami. 6. Powoływanie zespołów projektowych złożonych z pracowników różnych działów. 7. Rotacja czasowa - zamiana ról na kilka dni w roku, by zrozumiana została idea i rola każdego ze stanowisk powiązanych.
(parafraza, str. 285) 1. Obrazowe, jasne i przemawiające do wyobraźni prezentacje dla wszystkich działów, uświadamiające wagę ich współpracy i płynące z niej korzyści, wspólne firmowe cele, oczekiwane od pracowników postawy oraz konsekwencje ich braku. 2. Wyjazdy integracyjne dla całej firmy, nastawione na integrację różnych działów. 3. Powoływanie międzydziałowych zespołów projektowych. 4. Rotacja czasowa - raz w roku 2-3dni pracy na kilku innych stanowiskach, by umożliwić zrozumienie istoty ich działania. 5. Szkolenia pokazujące jak funkcjonuje firma jako całość. 6. Premiowanie sukcesów całej firmy przez nagradzanie pracowników z działów, które się przyczyniły.
(cytat, str. 29) Prawdziwa pozytywna informacja zwrotna to jeden z najważniejszych sposobów zjednywania sobie ludzi i zachęcania ich do współpracy. Buduje poczucie więzi i życzliwość. Pozwala wyrazić naszą sympatię, szacunek i wdzięczność. Trudno wyobrazić sobie pełny kontakt między ludźmi bez wyrażania dobrych uczuć, bez podkreślania tego, co twórcze, wartościowe i pozytywne. Dlatego jedna z zasad negocjacji nastawionych na współpracę mówi: Doceniaj pozytywy!
(cytat, str. 19) Podstawowym i jednocześnie uniwersalnym sposobem rozpoczęcia współpracy jest nawiązanie dobrego kontaktu i stosowanie reguł konstruktywnego porozumiewania się.
(cytat, str. 16) Dobry negocjator i mediator to ten, kto rozumie możliwie wiele interesów wszystkich stron zaangażowanych w konflikt, potrafi je jasno wyrazić, "wymusić" współpracę i nie poddać się manipulacji.
(cytat, str. 142) Podstawowe reguły negocjacji nastawionych na współpracę - Oddziel ludzi od problemów - Koncentruj się na interesach, a nie na stanowiskach - Formułuj pytania przed odpowiedziami - Poszukuj rozwiązań, które dają korzyści obu stronom - Nazywaj osiągnięcia w negocjacjach
(parafraza, str. 124) Dwubiegunowy podział strategii Mastenbroeka według aktywności i stopnia współpracy: Strategia I aktywno-kooperacyjna Strategia II aktywno-konkurencyjna Strategia III pasywno-kooperacyjna Strategia IV pasywno-konkurencyjna
(cytat, str. 133) Porozumienie współpracy sektorowej Porozumienia te zazwyczaj stosowane były w umowach pomiędzy firmami zachodnimi a agencjami lub przedsiębiorstwami państwowymi bloku wschodniego. W ich skład wchodzi licencjonowanie, porozumienia pomocy technicznej, projekty wykonawcze i produkcja kontraktowa, a oprócz tego kontaktowe przedsięwzięcia joint venture oraz przedsięwzięcia trójstronne
(parafraza, str. 319 - 320) Aby lepiej współpracować są potrzebne 1. Silna lojalność grupowa. 2. Duży wachlarz różnorodnych talentów. 3. Zaufanie i bezinteresowna współpraca. 4. Skupienie i pasja. 5. Praca, która jest sama w sobie przyjemnością i nagrodą.
(cytat, str. 123) Ukierunkowanie na zwycięstwo kosztem drugiej osoby ma niewielki sens. Niezależnie czy jest to współpracownik, klient czy dostawca, wszyscy są częścią tego samego ogromnego zespołu.
(cytat, str. 253) Istnieją uzasadnione powody, aby położyć większy nacisk - niektórzy powiedzą nawet, że nieproporcjonalnie duży - na rozwój umiejętności współżycia z ludźmil. Straty wynikające z problemów w kontaktach międzyludzkich, nierozstrzyganie konfliktów, barier, zerwanych stosunków, niedostarcznej osobistej przestrzeni oraz braku możliwości rozwoju szacuje się dla przeciętnej firmy na 30 do 50 procent potencjalnych wyników. Myślę, że może to być szacunek zaniżony.
(cytat, str. 110) Być może najważniejszym osiągnięciem w budowaniu mostów współpracy jest stworzenie szerokiej sieci kooperacyjnej opartej w przeważającej części na ścisłych układach partnerskich.
(cytat, str. 191) Osiągnięcie harmonijnej współpracy warunkującej efektywność grupy wymaga jednak od jej członków określonych umiejętności i zachowań, wśród których do najważniejszych zdaniem autorki należą: 1)ekstrawertyzm, 2)chęć dzielenia się posiadaną wiedzą, 3)umiejętności interpersonalne, szczególnie zaś: -słuchania innych, -precyzyjnego formułowania własnych poglądów, -empatii, -megocjacji, -osiągania satysfakcjonującego obie strony kompromisu, -przyjęcia słów krytyki, -formułowania słów krytyki.
(cytat, str. 447) Ujmowane z perspektywy socjologii czy psychologii zaufanie jest sposobem radzenia sobie z brakiem możliwości kontrolowania przyszłości, jednocześnie próbą antycypowania przyszłości czy oswajania ryzyka. Ponieważ jednak zaufanie warunkuje każdy rodzaj współpracy i relacji biznesowej, pozwala podejmować decyzje i tworzy atmosferę otwartości, dziś uznawane jest za wartość ekonomiczną.
(cytat, str. 139) Współpraca pracodawcy i pracownika jest więc relacją opartą na wymianie zbliżonych do siebie prezentów - pracy wyższej od minimalnej wymaganej oraz płacy wyższej od czyszczącej rynek - w której szczególną rolę odgrywają pojęcia uczciwości i sprawiedliwości.
(cytat, str. 30) Formy współpracy, stosowane przez firmy i instytucje, to: - przeprowadzanie złożonych ekspertyz przez uczelnie, - różnorodne opracowania, - wdrażanie złożonych systemów, - analizy naukowe w każdej formie, - restrukturyzacja, - badania oraz usługi, - w niektórych przypadkach nawet sprzedaż towarów i usług.
(cytat, str. 47) "Współpraca to proces, w który angażują się indywidualne podmioty lub ich całe grupy (nazywani w języku angielskim stakeholders) zainteresowane rozwiązaniem wspólnie postrzeganej dziedziny (kwestii) rozwojowej, rozumianej w aspekcie pozytywnym lub negatywnym."