Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
Wyszukiwarka pełnotekstowa (kliknij)
Cytaty i parafrazy dla: podzia�� pracy (0 - 10 z 10)
(parafraza, str. 84 - 85) Strukyura podziału prac musi spełniać dwie zasady, aby dalsze kroki planowania były sensowne: - zasada zupełności:na każdym poziomie dekompozycji, suma celów cząstkowych musi pokrywać ich cel narzędny, - zasada rozłączności: na każdym poziomie dekompozycji cele cząstkowe, będące wynikiem dekompozycji tego samego celu narzędnęgo, nie mogą mieć części wspólnych (zachodzić na siebie).
(parafraza, str. 46 - 47) Szef powinien być wzorcem dla podwładnych. Zanim zacznie wymagać samodyscypliny powinien tę cechę najpierw wykształcić u siebie. Podobnie jest z planowaniem czasu i podziałem zadań. Warto skupiać się co poniedziałek na ramowym planie tygodnie, ale też nie zaszkodzi codziennie rano wytyczyć sobie zadania na najbliższe godziny. Ułatwi to kontrolę, da poczucie bezpieczeństwa psychicznego i w efekcie wzmocni pozytywne nastawienie do pracy. Tego samego powinno się oczekiwać od podwładnych. Oni także mogą zwiększyć swoją codzienną efektywność pracując w zdyscyplinowany i zaplanowany sposób.
(parafraza, str. 179 - 181) Planując projekt, należy dobrać ludzi do zadań. Trzeba wziąć pod uwagę kwalifikacje pracowników, ramy czasowe oraz dyspozycyjność danych osób. Podział zadań stosuje się najczęściej w przypadku dużych projektów, które składają się z kilku mniejszych przedsięwzięć. Wtedy dobrze jest podzielić ludzi w podzespoły, a w każdej z nich wyznaczyć lidera. Ten z kolei, przy pomocy szefa, ma za zadanie imiennie wyznaczyć rzeczy do zrobienia, stworzyć graficzny plan działania, wyeliminować zbędne czynności oraz dopracować terminy wykonania zadania.
(cytat, str. 28) "Podział pracy umożliwia właściwy przydział zadań poszczególnym wykonawcom i prowadzi na przykład do eliminacji czynności zbędnych, stwarza warunki równoległego wykonywania czynności, pozwala na specjalizację, to wszystko zaś w konsekwencji powoduje zmniejszenie nakładu pracy."
(cytat, str. 18 - 19) Ważnym osiągnięciem Taylora było również wprowadzenie specjalizacji w pracy kierowniczej. Podział pracy fizycznej istniał już od dawna, lecz dopiero Taylor opracował zwarty system zarządzania przedsiębiorstwem, oparty na przemyślanym podziale pracy kierowniczej. System ten, znany pod nazwa systemu funkcjonalnego, przewidywał - w wersji oryginalnej - podzielenie czynności związanych z kierowaniem zakładem produkcyjnym między ośmiu wyspecjalizowanych mistrzów. Warto też wiedzieć, ze Taylor oddzielił przygotowanie produkcji od wykonania produkcji i że w tym właśnie celu w zakładach, którymi kierował, stworzył specjalne biuro przygotowania robót. Sumując dotychczasowe rozważania, można stwierdzić, iż dorobek Taylora w dziedzinie naukowej organizacji pracy w przemyśle daje sie sprowadzić do następujących głównych zasad : 1. Należy badać i precyzyjnie ustalać sposób wykonania każdej operacji produkcyjnej. 2.Wzorcowe sposoby wykonania powinny być - przez szkolenie - rozpowszechnianie wśród wszystkich robotników 3.konieczne jest oddzielenie funcji przygotowania pracy od funkcji wykonania pracy.
(cytat, str. 109) Dopiero przeprowadzona w latach 1946-1947 przez Druckera totalna krytyka pracy w okruchach w warunkach klasycznej produkcji potokowej obudziła zainteresowanie kierowników gospodarki humanizacją organizacji pracy. Krytyka ta sprowadziła sie do następujących trzech zarzutów: 1)atomizacja pracy doprowadzona do ruchów elementarnych powoduje stany patologiczne, zwłaszcza w sferze psychonerwowej; 2)rytm przymusowy, stosowany najczęściej w pracy taśmowej, dodatkowo zaostrza negatywne skutki wymienione w punkcie poprzednim; 3)robotnik, wykonując tylkko ułamkową cząstke pracy, nie może identyfikować swego wysiłku z wykonanym zadaniem, traci zainteresowanie pracą i ulega frustracji. Zbyt daleko posunięty podział pracy wywołuje również - obok skutków negatywnych z punktu widzenia psychofizjologicznego - niekorzystne zjawiska pod względem ekonomicznym. Według B.Biegeleisena-Żelazowskiego są to: 1)trudność zharmonizowania czasów wykonania operacji ze względu na znaczne różnice pomiędzy nimi zachodzące; w rezultacie dochodzi do niepełnego wykorzystania czasu pracy na niektórych stanowiskach oraz powstaje potrzeba tworzenia magazynów międzyoperacyjnych; 2)wzrost udziału czasu prac manipulacyjno-transportowych,co niejednokrotnie pochłania efekt specjalizacji w czynnościach podstawowych 3)trudności ustalenia stanowisk odpowiedzialnych za złą jakość.
Michał Trocki,
Outsourcing. ,
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2001, ISBN: 83-208-1340-9 (62+0)
(cytat, str. 16) Ogólnie przez pojęcie funkcji w teorii organizacji i zarządzania rozumiane są powtarzalne działania, tzn. działalność wykonywana na rzecz organizacji w ramach przyjętego podziału pracy.
(cytat, str. 44) Prawo podziału pracy - według tego prawa, jeśli jakaś praca (jednostki lub organu) składająca się z wielokrotnego powtarzania dwóch lub więcej czynności zostanie podzielona w ten sposób, że każdą czynność składową oddzielimy i będziemy wykonywać oddzielnie, seriami, albo powierzymy organom specjalnie do tego przystosowanym, to ogólny nakład pracy i środków wytwórczych zmniejszy się, a efekt użyteczny będzie większy.
(cytat, str. 108) Podział pracy na odcinki dające poczucie ukończenia zadania jest formą wzbogacania pracy (job enrichment) o nową treść. Poszerzanie pracy (job enlargement) polega z kolei na usuwaniu nudy i monotonii z zajęć.
(cytat, str. 30) każda organizacja wymaga: konkretyzacji podziału pracy, umiejscowienia jej stanowiskach, wydziałach, z uwzględnieniem określonej ciągłości technologicznej, logistycznej, charakterystycznej dla realizacji procesu produkcji lub dystrybucji.