Cytaty i parafrazy dla: konsumpcja (0 - 20 z 40)

Balicki A., Analiza rynku, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Zarządzania w Gdańsku, Gdańsk 2002

• Konsumpcja lub spożycie jest aktem lub procesem zaspokojenia różnorodnych indywidualnych potrzeb ludzkich przez dobra i usługi materialne i niematerialne.
  (Balicki A. 2002, s. 38)

• Rosnący poziom wykształcenia społeczeństwa powoduje powolne zacieranie się różnic w popycie i konsumpcji poszczególnych gospodarstw domowych. Pozostają jednak nawyki i przyzwyczajenia, które wpływają różnicująco na wzorzec konsumpcji.
  (Balicki A. 2002, s. 72)

Adamska M. (red.), Bankructwa gospodarstw domowych, Difin, Warszawa 2008

• Całokształt zachowań gospodarstw domowych w procesie konsumpcji wynika z czynników zewnętrznych, jak i wewnętrznych. Do pierwszej grupy należą uwarunkowania ekonomiczne m.in. dochody, ceny i same produkty, ich promocja, dystrybucja, uwarunkowania społeczno-kulturowe. Do drugiej - potrzeby konsumentów, motywy ich postępowania, postawy wobec produktów, osobowość nabywców. Generalnie, rozumienie wzorców konsumpcji gospodarstw domowych jest możliwe tylko poprzez zrozumienie czynników kształtujących zachowania człowieka.
  (Adamska M. (red.) 2008, s. 63)

• Zgodnie z teorią cyklu życia F. Modiglianiego (i teorii permanentnego dochody M.Friedmana) jednostki i gospodarstwa domowe dążą do jednakowego poziomu konsumpcji w ciągu całego życia.
  (Adamska M. (red.) 2008, s. 221)

• Konsumpcja gospodarstw domowych jest szczególnym przykładem konsumpcji zbiorowej, w której przedmiot konsumpcji używany jest przez przynajmniej dwóch członków.
  (Adamska M. (red.) 2008, s. 26)

• Na całym świecie obserwuje się trend wzrostowy jednoosobowych gospodarstw domowych, co wskazuje na zmniejszone spożycie dóbr podstawowych przy zachowaniu dotychczasowego poziomu dóbr luksusowych i mieszkań.
  (Adamska M. (red.) 2008, s. 74)

• Wzrost konsumpcji w ujęciu makroekonomicznym jest czynnikiem stymulującym wzrost gospodarczy, ale w warunkach krótkookresowych (i przy niskim wskaźniku inflacji). W długim okresie czynnikami decydującymi o wzroście gospodarczym są nakłady inwestycyjne określane przez podaż oszczędności.
  Dodatkowo, wzrost spożycia gospodarstw domowych w Polsce jest efektem szybkiego tempa przyrostu kredytów, szybszego niż przyrost depozytów, co notuje się od 1999 roku.
  (Adamska M. (red.) 2008, s. 72)

• Cykl życia rodziny wyznacza determinuje fazę konsumpcji gospodarstwa domowego (faza ekspansji - założenie gospodarstwa i narodziny 1. dziecka, faza stabilizacji - wzrost zakupu środków higieny osobistej, faza regresji - opuszczenie domu przez dziecko, wzrost wydatków na zdrowie).
  (Adamska M. (red.) 2008, s. 75)

Bywalec C., Konsumpcja a rozwój gospodarczy i społeczny, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2010

• Marketyzację konsumpcji można rozumieć w dwojaki sposób. W pierwszym oznacza proces narastania wpływu działań marketingowych na kształtowanie się potrzeb konsumpcyjnych oraz wybór przedmiotów i sposobów ich zaspokajania (zachowań konsumpcyjnych). W drugim marketyzację konsumpcji należy interpretować jako zjawisko coraz częstszego używania konsumpcji jako swoistego narzędzia marketingowego, służącego niektórym instytucjom do osiągania swych celów.
  (Bywalec C. 2010, s. 237)

• Społeczno-kulturalnymi funkcjami konsumpcji nazwiemy całokształt jej oddziaływań na postawy, a także zachowania jednostek ludzkich i grup w sferze życia społecznego oraz kulturalnego.
  Do społeczno-kulturalnych funkcji konsumpcji zalicza się:
  -zapewnienie człowiekowi długiego życia w dobrym zdrowi i samopoczuciu,
  -powiększenie zasobów wiedzy i umiejętności, czyli kształtowanie systemu wartości, osobowości, kwalifikacji zawodowych, a także przystosowanie do życia w społeczeństwie;
  -zwiększenie przestrzennej, zawodowej oraz społecznej ruchliwości człowieka.
  (Bywalec C. 2010, s. 112)

• Za nową konsumpcję uznamy te akty i procesy konsumpcji, które charakteryzują się wysokim stopniem nasilenia takich zjawisk, jak: ekologizacja, serwicyzacja, dematerializacja, indywidualizacja, homogenizacja, geterogenizacja, dekonsumpcja, polityzacja, mediatyzacja, wirtualizacja oraz prosumpcja.
  (Bywalec C. 2010, s. 195)

• Termin „konsumpcja” wywodzi się z łaciny (consumptio) i oznacza: jedzenie,
  spożywanie, używanie, użytkowanie dóbr, natomiast termin „spożycie” ma według etymologów rodowód polski i oznacza to samo, co konsumpcja. Tak więc wobec argumentów natury lingwistycznej, a przy jednoczesnym braku argumentów merytorycznych, przyjmujemy, że terminy „konsumpcja” i „spożycie” są synonimami i można je używać zamiennie.
  (Bywalec C. 2010, s. 12)

• Przez racjonalną konsumpcję należy rozumieć taką konsumpcję, która znajduje pokrycie w budżecie konsumenta, przyczynia się do jego prawidłowego fizycznego i psychicznego rozwoju, jest zgodna z jego systemem wartości i niestoi w sprzeczności z interesami innych ludzi.
  (Bywalec C. 2010, s. 37)

• Płynące ze świata nauki, a także przekazów religijnych przestrogi spowodowały pojawienie się w niektórych kręgach ludzi zamożnych zjawiska dekonsumpcji, czyli świadomego ograniczenia konsumpcji do rozmiarów racjonalnych, tzn. wynikających z naturalnych, indywidualnych, fizycznych i psychicznych cech konsumenta.
  (Bywalec C. 2010, s. 216)

• Poprzez konsumpcję następuje odtwarzanie systematycznie traconej energii oraz składników budulcowych organizmu, czyli reprodukcja zdolności twórczych człowiekaa-głównego składnika sił wytwórczych.
  (Bywalec C. 2010, s. 109)

• W trakcie konsumpcji realizuje się społeczny wymiar produkcji, a szerzej- całego procesu działalności gospodarczej jednostki ludzkiej i społeczeństwa.
  (Bywalec C. 2010, s. 60)

• Przez mediatyzację i wirtualizację konsumpcji należy rozumieć zwiększenie się zaspokajania potrzeb za pośrednictwem elektronicznych środków przekazu, czyli telewizji, radia oraz głównie Internetu.
  (Bywalec C. 2010, s. 223)

• Przez polityzację należy rozumieć proces upolitycznienia wielu produktów oraz zachowań konsumpcyjnych. Z kolei konsumeryzm polityki oznacza zwiększenie się konsumpcji w kształtowaniu życia politycznego, a więc jej wpływ na zachowania polityków, partii politycznych i wytwarzane przez nich produkty polityczne (np. programy polityczne, akty prawne).
  (Bywalec C. 2010, s. 226)

Begg D., Makroekonomia, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1992

• Konsumpcja autonomiczna to zamierzona konsumpcja przy zerowym dochodzie.
  (Begg D. 1992, s. 71)

• Krańcowa skłonność do konsumpcji (MPC) jest to część każdej dodatkowej jednostki dochodu rozporządzalnego, którą gospodarstwa domowe pragnę przeznaczyć na konsumpcję.
  (Begg D. 1992, s. 55)