Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 258) Stopa zwrotu wolna od ryzyka jest stopą procentową możliwą do osiągnięcia przy inwestowaniu w instrumenty finansowe wolne od ryzyka, takie jak papiery wartościowe emitowane przez skarb państwa.
(cytat, str. 264) Weksle (bony) skarbowe są to krótkoterminowe papiery wartościowe emitowane przez państwo w celu pokrycia bieżących potrzeb płatniczych.
Wspólne dla wszystkich weksli jest to, że są one emitowane z reguły w dużych nominałach i są przeznaczone do transakcji na tzw. rynku blokowym (hurtowym).
(cytat, str. 57 - 58) Obrotem pierwotnym jest dokonywanie oferty publicznej przez emitent lub subemitenta usługowego, której przedmiotem są papiery wartościowe nowej emisji, lub nabywanie papierów wartościowych w wyniku takiej oferty()obrotem wtórnym papierów wartościowych jest dokonywanie oferty publicznej przez podmiot inny niż emitent lub subemitent usługowy lub nabywanie papierów wartościowych od tego podmiotu
(cytat, str. 137) Papierami wartościowymi dłużnymi nazywamy te, które są uznaniem wierzytelności przez emitenta. Należą do nich różne typy bonów, obligacji i weksli.
(cytat, str. 211) Rynek pierwotny to cześć rynku kapitałowego, na którym lokowane są nowe emisje papierów wartościowych, czyli dokonuje się tu pierwszych transakcji sprzedaży papierów wartościowych pierwszym inwestorom.
(cytat, str. 205) Papiery wartościowe są to dokumenty wydawane przez instytucje państwowe lub organizacje gospodarcze, uosabiające i stwierdzające istnienie długu lub udziału w majątku firmy oraz wynikające stąd uprawnienia dla ich posiadacza.
(cytat, str. 213) Rynek wtórny to ta część rynku kapitałowego, na którym obrót papierami wartościowymi odbywa się miedzy inwestorami. Emitent na nim nie występuje. Obrót papierami wartościowymi na rynku wtórnym odbywa się za pośrednictwem giełdy lub na rynku pozagiełdowym.
(cytat, str. 232) Do oceny lokat kapitałowych w konkretnych papierach wartościowych, jak również do oceny ogólnej sytuacji na giełdzie, służą wskaźniki, które możemy podzielić na: - wskaźniki analityczne, - wskaźniki syntetyczne.
(cytat, str. 228) Kurs papieru wartościowego ustalany jest w wyniku swoistej gry popytu i podaży. Jest on wynikiem konfrontacji zleceń kupna i sprzedaży, złożonych na giełdę w danym dniu przez biura maklerskie.
(cytat, str. 11) Papiery wartościowe są instrumentami rynku finansowego lub towarowego, które reprezentują określone prawa majątkowe. Nie tylko dokumentują one istnienie praw, ale są także jedynym skutecznym sposobem ich potwierdzenia. Należy również podkreślić, że już samo posiadanie odpowiedniego papieru wartościowego staje się niezbędną przesłanką istnienia określonego prawa majątkowego, a zwłaszcza jego realizacji. W literaturze przedmiotu wyraźnie wskazuje się, że uprawnienie zawarte w papierach wartościowych jest integralnie połączone z samym dokumentem, w którym jest ono inkorporowane (ucieleśnione, zawarte).
(cytat, str. 12) Charakterystycznymi cechami papierów wartościowych stanowiącymi o ich szczególnej przydatności w nowoczesnej gospodarce towarowo-pieiężnej są: - znaczne uproszczenie i przyspieszenie prawnych form obritu wartościami majątkowymi, - ułatwienie i uelastycznienie tego obrotu przez możliwość ich podziału na szereg samodzielnych, częściowych wartości zawartych w poszczególnych papierach wartościowych, np. w akcjach, obligacjach lub w wekslach, - zabezpieczenie interesów uprawnionego przez ograniczenie wykazania jego uprawnienia do przedłożenia dokumentu (nie musi on więc przedstawiać żadnych innych dowodów no poparcie swego prawa), - powiązanie treści uprawnienia z treścią papieru wartościowego, co znacznie ogranicza możliwość (skuteczność) zarzutów drugiej strony sporu (jeśli do niego dochodzi).
(cytat, str. 12) W literaturze prawno-ekonomicznej przedstawia się i analizuje różne koncepcje wyjaśniające istotę papierów wartościowych. Według tzw. teorii kontraktowej papier wartościowy powstaje poprzez wystawienie i wręczenie drugiej stronie odpowiedniego dokumentu, tzw. teoria kreacyjne przyjmuje zaś że papier wartościowy powstaje z chwilą świadomego i celowego podpisania dokumentu przez osobę, która go wystawia. Pewną modyfikacją powyższych koncepcji są: teoria emisyjna, która przywiązuje główną wagę do wydanie dokumentu oraz teoria dobrej wiary, według której do powstania zobowiązania z papieru wartościowego niezbędne jest, obok podpisania go, także nabycie tego dokumentu w dobrej wierze.
(cytat, str. 13) Należy wskazać na kilka istotnych funkcji, jakie pełnią papiery wartościowe w gospodarce rynkowej. Są to m.in.: - funkcja kredytowa polegająca na tym, że emitent (wystawca papieru) uzyskuje u nabywcy (wierzyciela) bądź określony kapitał, najczęściej w postacisumy pieniężnej, bądź też prolongatę zadłużenia z tytułu wcześniej dokonanych transakcji (dotyczy zwłaszcza obligacji, bonów skarbowych i pieniężnych, komercyjnych papierów dłużnych i weksli), - funkcja płatnicza przejawiająca się w możliwościach posługiwania się niektórymi papierami wartościowymi jak środkami pieniężnymi (np. czeki), - funkcja obiegowa ułatwiająca obrót prawami majątkowymi, co dotyczy szczególnie tzw. papierów na zlecenie oraz na okaziciela (np. akcje, obligacje, czeki, weksle), - funkcja gwarancyjna - zwłaszcza w odniesieniu do weksla - polegająca na zabezpieczeniu roszczeń mogących powstać w ramach określonego stosunku prawnego, - funkcja legitymacyjna, której istotę stanowi ułatwienie identyfikacji podmiotów, którym przysługują inkorporowane w papierach wartościowych prawa majątkowe (np. konosamenty, imienne akcje i obligacje), - funkcja kapitałowa, w ramach której następuje zwiększenie kapitałów własnych emitenta w wyniku emisji nowych akcji.
(cytat, str. 13) Papiery wartościowe nie stanowią jednolitej kategorii ekonomicznej, dlatego zachodzi potrzeba bardziej szczegółowej ich klasyfikacji. Zasadniczo podziału dokonuje się z punktu widzenia przedmiotu uprawinień zawartych w papierach wartościowych. W tym ujęciu możemy wyróżnić: - papiery wartościowe opiewające na wierzytelności pieniężne, np. czeki, weksle, obligacje, bony skarbowe, - papiery wartościowe uprawniające do rozporządzania towarem, który znajduje się u wystawcy papieru, np. konosamenty, - papiery wartościowe zawierające prawa udziałowe, np. akcje emitowane przez spółki akcyjne.
(cytat, str. 13 - 14) Podział papierów wartościowych oparty na sposobie oznaczenia w dokumencie osoby uprawnionej. Według tego kryterium można wyodrębnić: - papiery wartościowe imienne, które uprawniają jedynie osobę imiennie wskazaną w tym dokumencie. Własność praw majątkowych zawartych w papierach imiennych przenosi się w drodze przelewu wierzytelności i wydanie dokumentu; do papierów tych należą m. in.: obligacje imienne, akcje imienne. - papiery wartościowe na zlecenie, tzn. takie, które jako osobę uprawnioną wskazują podmiot imiennie wymieniony w ich treści, a także każdego, na kogo prawa ucieleśnione w tym papierze zostały przeniesione w drodze indosu - czyli pisemnego oswiadczenia osoby uprawnionej, która zbywa dokument - umieszczonego na dokumencie. Do tej grupy należy zaliczyć zwłaszcza weksle i czeki. - papiery wartościowe na okaziciela, które nie wskazują osoby uprawnionej, gdyż jest nią każdy, kto jest ich posiadaczem. Do przeniesienia własności takiego dokumentu niezbędne jest jednak jego wydanie; przykładem tego rodzaju papierów wartościowych mogą być akcje oraz obligacje wystawione na okaziciela.
(cytat, str. 14) Kolejnym kryterium klasyfikacji papierów wartościowych, zwłaszcza w odniesieniu do papierów wierzycielskich, może być czas ważności wystawionego dokumentu. Zastosowanie tego kryterium podziału prowadzi do wyodrębnienia: - papierów wartościowych o charakterze długo- i średnioterminowym, - papierów wartościowych o charakterze krótkoterminowym.
(cytat, str. 15) Innym kryterium klasyfikacji papierów wartościowych może być struktura rynku kapitałowego, w ramach której należy wyróżnić zwłaszcza rynek publiczny oraz rynek prywatny. Konsekwencją tego może więc być także podział papierów wartościowych według form ich dopuszczenia do obrotu publicznego. W tym miejscu można wyróżnić: - papiery wartościowe z mocy prawa wyłączone z publicznego obrotu (np. weksle, czeki, certyfikaty depozytowe, bony oszczędnościowe), - papiery wartościowe z mocy prawa znajdujące się w obrocie publicznym ( papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa i Narodowy Bank, świadectwa udziałowe), - papiery wartościowe, których wprowadzenie do obrotu publicznego wymaga zgody Komisjji Papierów Wartościowych i Giełd ( np. akcje, obligacje nieskarbowe), - papiery wartościowe, których wprowadzenie do obrotu publicznego następuje w wyniku decyzji ( braku sprzeciwu) Komisji Papierów Wartościowych i Giełd po uprzednim złożeniu przez uprawnionego do tego emitenta stosownego zawiadomienia.
(cytat, str. 18) Dywidendowe papiery wartościowe, czyli akcje, stanowią najważniejszy element sprawnego rynku kapitałowego. Są one klasycznym instrumentem tego rynku i mimo stałego pojawiania się na nim nowych mechanizmów nadal właśnie one są jego podstawowym ogniwem. W ujęciu prawnofinansowym akcja jest papierem wartościowym potwierdzjącym udział w kapitale akcyjnym sółki, stanowiącym jednocześnie uosobienie praw i obowiązków jej posiadacza, tj. akcjonaiusza. W pewnym uproszczeniu można także stwierdzić, że akcja jest instrumentem lokacyjnym, umożliwiającym tworzenie nowych podmiotów gospodarczych i finansowanie ich ekspansji rozwojowej.