Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 18) Sprawdzoną w praktyce metodą rozpoznawania priorytetów jest analiza metodą ABC. Dzięki klasyfikacji można stwierdzić stopień ważności zadań, procesów, materiałów, dostawców, grup produktów, obszarów sprzedaży i grup klientów.
(cytat, str. 29) Kolejność działań przy przeprowadzaniu analizy metodą ABC przedstawia się następująco: -sporządzenie listy wszystkich czynności wynikających z planu danego miesiąca, -uporządkowanie wszystkich zadań według ich ważności, tzn. według znaczenia dla wyznaczonych celów, -ocena wymienionych czynności według siatki ABC, -sprawdzenie we własnym planie pracy, czy zaplanowane okresy odpowiadają ważności zadań, -korekta planu pracy pod kątem zadań A, B i C.
(parafraza, str. 29 - 30) Podział zadań, jakie ma do wykonania przedsiębiorca: -zadania A- może je najczęściej wykonać tylko sam przedsiębiorca lub pewien określony pracownik na stanowisku kierowniczym; zadania A pozostają zazwyczaj w silnym sprzężeniu zwrotnym z innymi zadaniami, -zadania B- są zadaniami ważnymi, ale powinny być częściej przekazywane do załatwienia kompetentnym pracownikom, -zadania C- mamy tu zwykle do czynienia z codziennymi pracami rutynowymi, które generalnie można zlecać innym pracownikom, aby mieć więcej czasu na załatwienie zadań bardzo ważnych
(parafraza, str. 272) W celu wyeliminowania wad tradycyjnych modeli rachunków kosztów według koncepcji ABC rachunku kosztów działań, koszty pośrednie tworzące się w toku działalności produkcyjnej i innej przedsiębiorstwa nie są agregowane i rozliczane na obiekty kosztowe bezpośrednio na podstawie przyjętych kluczy podziałowych.
(cytat, str. 127) Metoda ABC pozwala na zakwalifikowanie każdej grupy towarów do jednej z trzech grup zapasu: grupa A obejmuje produkty o największym udziale w sprzedaży i jednocześnie najmniejszym udziale w asortymencie, grupa B - o średnich udziałach w obu tych wielkościach, grupa C - o najmniejszym udziale w sprzedaży i największym udziale w asortymencie.
Słowa kluczowe:ABC Komentarze i źródła pierwotne: Więcej w książce.
(cytat, str. 177) Analiza znaczenia każdego z surowców rozpoczyna się od klasyfikacji ABC, która jest bardzo prosta do zrealizowania. Jej celem jest wprowadzenie podziału wykorzystywanych surowców na trzy klasy: Klasa A - surowce, których zużycie mierzone wartościowo jest bardzo wysokie, względnie które są zużywane w szczególnie wielkich ilościach - np.80% łącz wartości. Klasa B - surowce, których zużycie mierzone wartościowo jest średnic - np. l5% łącznej wartości. Klasa C - surowce, których zużycie mierzone wartościowo jest szczególnie niskie względnie są rzadko używane i/lub są bardzo korzystne cenowo.
Powyższa klasyfikacja, mimo zauważalnej niedoskonałości, została uznana za ważną w praktyce i jest realizowana w każdym profesjonalnym systemie komputerowym dotyczącym zaopatrzenia.
(cytat, str. 85) Metoda ABC - wywodzi się z analizy prawidłowości rozkładu dochodów, znanej pod nazwą krzywej Pareto. Jest to metoda możliwa do zastosowania w segmentacji podmiotowej i przedmiotowej (asortymentowej) każdego segmentu rynku środków produkcji. Przedsiębiorstwo działające na tym rynku może ją wykorzystywać do analiz zarówno w sferze zaopatrzenia materiałowego (w mniejszym stopniu zaopatrzenia inwestycyjnego), jak i w sferze zbytu swoich produktów. Jej przydatność na tym rynku wiąże się zarówno z kilkakrotnie już podkreślanym faktem mniejszej liczby jednostek współpracujących z analizowanym podmiotem, jak i możliwością wyraźnego - zarówno w zaopatrzeniu (zakupie), jak i zbycie (sprzedaży) - podziału dostawców i odbiorców na trzy grupy o różnych dla tego podmiotu znaczeniu:
a. grupę A - składającą się z najmniejszej liczby dostawców i odbiorców (najczęściej kilku lub kilkunastu, czyli 1-5%), których udział w dostawach surowców, materiałów i elementów kooperacyjnych, a także w zakupach naszego produktu (produktów) jest jednak największy, przekraczający wartościowo np. 60%; są to na ogół stali dostawcy i odbiorcy, często związani z badanym podmiotem wieloletnią współpracą i wieloletnimi lub przynajmniej rocznymi umowami dostawy;
b. grupę B - obejmującą większą liczbę dostawców i odbiorców (najczęściej ok. 30% ich łącznej liczby), których udział w dostawach i zakupach nie przekracza jednak wartościowo 20-25% naszego zaopatrzenia i naszej sprzedaży;
c. grupę C - obejmującą największą liczbę drobnych dostawców i odbiorców (ok. 60-70% ich ogólnej liczby), którzy dostarczają nam wiele pozycji materiałów o niewielkiej wartości i kupują nasze produkty także w małych ilościach i o niewielkiej wartości - najczęściej 15-20% łącznej wartości dokonywanych zakupów i osiąganej sprzedaży.
(parafraza, str. 160 - 165) Metoda ABC - praktyczny instrument realizacji zasady selekcji. Etapy metody ABC: 1. Obserwacja i rejestracja faktów (obserwacja może obejmować wszystkie elementy rozpatrywanej zbiorowości lub tylko pewną ich frakcję) 2. Klasyfikacja danych uzyskanych w toku rejestracji (uporządkowanie elementów według malejącej wartości cechy) 3. Tworzenie ciągu rosnącego przez kumulowanie wartości uprzednio uporządkowanych 4. Sporządzenie wykresu ABC 5. Interpretacja uzyskanego wykresu
(cytat, str. 266) Metoda ABC jest oparta na podziale przedmiotu analizy na trzy grupy: 1) grupa A - elementy najważniejsze, kluczowe dla przedsiębiorstwa lub przedsięwzięcia. Ich liczność lub wartość jest najmniejsza, ale wkład w podstawowe wyniki największy, bo stanowi około 75%; 2) grupa B - elementy ważne, bardziej liczne lub o większej wartości od elementów w grupie A, ich wpływ na wyniki stanowi około 20%, 3) grupa C - elementy najmniej ważne. Ich jest wprawdzie najwięcej, bo około 75% ogółu liczności lub wartości, ale wkład w wyniki znikomy - około 5%.
(cytat, str. 295) Metoda ABC jest systemem klasyfikacji zapasów, stosowanym do ich monitorowania. Wyróżnia się najczęściej trzy grupy zapasów, oznaczone kolejnymi literami alfabetu. Podstawą podziału na grupy jest relacja wartości zapasu w stosunku do jego wolumenu.
(parafraza, str. 257 - 259) Francuska badaczka A.Drevet twierdzi, że współczesny kierownik bywa żle poinformowany nie z powodu niedostatku informacji, ale ich nadmiaru. Dlatego na każdym stanowisku kierowniczym jest nieodzowne stosowanie zasady selekcji informacji. Zasada ta wynika z ogólniejszj reguły, wywodzącej się od wybitnego ekonomisty włoskiego V.Pareto, najczęściej określanej mianem reguły 20-80. W myśl tej zasady zaledwie 20% elementów jakiejś zbiorowości niejednorodnej reprezentuje 80% ciężaru gatunkowego całej zbiorowości. A więc 20% odbiorców kupuje 80% produkcji przedsiębiorstwa. Oczywiście relacje 20-80 należy traktować jako umowną. W rzeczywistości mogą występować dość znaczne odchylenia od tej proporcji, lecz główna idea zasady 20-80 pozostaje nie zmienionia. Na tej właśnie idei oparta jest metoda ABC, która stanowi i praktyczny instrument realizacji zasady selekcji. W postępowaniu metoda ABC można wyróżnić trzy główne etapy. Etap pierwszy sprowadza się do obserwacji i rejestracji faktów. Obserwacja może obejmować wszystkie elementy rozpatrywanej zbiorowości (wyroby, operacje, zlecenia itp.) lub tylko pewną ich frakcję. Kolejny etap sprowadza się do klasyfikacji danych uzyskanych w toku rejestraacji. W tym celu należy przede wszystkim uporządkować elementy według malejącego zużycia rocznego. Następnie tworzy się ciąg rosnący poprzez kumulowanie wartości uprzednio uporządkowanych. W dalszym ciągu wyznacza się zarówno kumulowanie liczby elementów, jak i kumulowane wartości cechy w liczbach względnych, przyjmując za 100% łączną liczbę elementów oraz maksymalną skumulowaną wartość cechy. Następnie sporządza się wykres ABC. Poprzez otrzymane punkty wykreśla się krzywą, zwaną ABC, gdyż jej charakterystyczny kształt pozwala wydzielić trzy strefy: A, dla której 20% elementów odpowiada na 80% skumulowanej wartości cechy; B, dla której 30% elementów stanowi 10% skumulowanej wartości cechy; C, dla której 50% elementów stanowi 10% skumulowanej wartości cechy.
(cytat, str. 82) Dla określenia, jakie towary korzystnie jest utrzymywać, można posłużyć się metodą ABC, zwaną również "80/20". Według niej 80% obrotu przypada na 20% artykułów (analizuje się relację między obrotem a artykułami w ujęciu ilościowym). By określić artykuły, na których koncentruje się obrót, można sporządzić statystykę obrotu artykułami lub zobrazować ją za pomocą krzywej koncentracji zwanej krzywą Lorenza.
(cytat, str. 132) Hierarchia kosztów 1. Utrzymanie fabryki - zarządzanie budynkiem i grunatmi, - ogrzewanie i oświetlenie 2. Utrzymanie produtku - inżynieria procesu - specyfikacja produktu - zarządzanie zmianami w specyfikacji - rozwój produtku 3. Poziom partii produkcyjnej - przygotowanie - transport materiału - zakupy - inspekcja 4. Poziom wyrobu - praca bezpośrednia - materiał - koszty maszyn - energia
(cytat, str. 105) Analiza ABC daje informację o wyrobach dominujących w obrocie. Wyroby (lub grupy wyrobów jednorodnych) porządkowane są według malejącej wielkości ich obrotów. W zależności od pożądanego zróżnicowania informacji, łączy się poszczególne wyroby w klasy według ich procentowego udziału w łącznej liczbie wyrobów.
(cytat, str. 75) Activity Based Costing jest nową koncepcją rachunku kosztów, jest to tzw. rachunek kosztów działań. Zgodnie z tą koncepcją koszty stanowią jedynie pewien miernik zużycia zasobów w trakcie realizacji procesów i działań prowadzących do powstania produktu.
(cytat, str. 48) Reguła ABC Przyjmuje się proporcję, iż czas poświęcony na wysiłek intelektualny w realizacji zadań A (najważniejszych) stanowiąc jedynie 15% wszystkich obowiązków, generuje aż 65% efektów. Sprawy oznaczone jako B (istotne) składają się na 20% wszystkich prac i gwarantują 20% efektów. Ostatni typ zadać C (najmniej ważne) wchodzą w skład aż 65% ogółu spraw i przynoszą tylko 15% efektów. Wielkości te należy traktować jasko wzorcowe, a co za tym idzie dopuszczalne są niewielkie odstępstwa.