Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 66) Funkcja stabilizacyjna może pozostawać w sprzeczności z funkcją alokacyjną. Sytuacja taka wystąpi wówczas, gdy cele stabilizacji gospodarki będą uniemożliwiać zgromadzenie odpowiednich dochodów alokacji dóbr publicznych i dóbr społecznych.
(cytat, str. 65) Dochody budżetowe (podatki) ograniczają popyt. Jeżeli więc popyt jest nadmierny w stosunku do wielkości produkcji i podaży, co może wywoływać inflację, to wzrost obciążeń podatkowych może spowodować "zdjęcie" części popytu i zneutralizowanie go w budżecie w postaci nadwyżki.
(cytat, str. 63) Zadaniem instrumentów polityki fiskalnej jest łagodzenie wahań cyklu koniunkturalnego, czyli hamowanie ekspansji gospodarki w okresie jej nadmiernego wzrostu i pobudzanie aktywności gospodarczej w okresie słabnięcia procesów gospodarczych.
(cytat, str. 60) O ile redystrybucja dochodów zawsze dokonuje się czyimś kosztem i na czyjąś korzyść, o tyle rozmiary tych kosztów i korzyści mogą być różne dla poszczególnych obywateli.
(cytat, str. 59) Podstawowym kryterium redystrybucji dochodów w aspekcie makroekonomicznym i makrospołecznym jest taki zakres (rozmiar) i taka jej struktura, które pozwalają w sposób niezakłócony funkcjonować gospodarce, a państwu wypełniać jego funkcje publiczne i społeczne.
(cytat, str. 56) Istota funkcji alokacyjnej polega na tym, że finanse publiczne są narzędziem alokacji części zasobów w gospodarce rynkowej. Skutkiem alokacji części zasobów, którymi dysponuje gospodarka, przez system finansów publicznych jest dostarczanie towarów i usług obywatelom, społecznościom lokalnym oraz całemu społeczeństwu.
(cytat, str. 55) Celem działalności państwa, czy szerzej władz publicznych, nie jest zysk. Fundamentalnym motywem aktywności państwa jest działanie na rzecz obywateli i społeczeństwa. To kryterium bardzo wyraźnie odróżnia gospodarkę publiczną od gospodarki prywatnej.
(cytat, str. 31) Dla osób o wysokich dochodach użyteczność dóbr społecznych jest niska, bo mogą one skorzystać z prywatnych usług np. zdrowotnych, edukacyjnych, które z reguły mają wyższy standard niż usługi publiczne.
(cytat, str. 26) Przez dobra publiczne należy rozumieć tylko te dobra, które z przyczyn naturalnych (cechy fizyczne) mogą służyć zbiorowości lokalnej lub całemu społeczeństwu. Ten rodzaj dobra określa się też mianem czyste dobra publiczne. Dobra te są konsumowane egalitarnie przez wszystkich członków danej zbiorowości. Fakt korzystania z czystego dobra publicznego przez jedną osobę nie może ograniczyć dostępu do tego dobra innej osoby, dotyczy to zarówno osoby jak i ilości tego dobra.
(cytat, str. 24) Dla nauki o finansach publicznych podstawowe znaczenie ma kategoria dobra publicznego. To właśnie istnienie tego rodzaju dobra jest przyczyną gromadzenia funduszy publicznych, koniecznych do finansowania procesów tworzenia dóbr publicznych (budowa dróg, lotnisk, portów morskich), jak też finansowania w eksploatacji urządzeń publicznych.
(cytat, str. 19) Przedmiotem nauki o finansach publicznych są zjawiska oraz procesy związane z powstawaniem i rozdysponowaniem pieniężnych środków publicznych zapewniających funkcjonowanie sektora publicznego.
(cytat, str. 103) Redystrybucyjna funkcja budżetu państwa jest powszechnie akceptowana przez teorię ekonomii i finansów. Jej istota polega na tym, że budżet jest narzędziem redystrybucji dochodu narodowego. Działalność redystrybucyjna budżetu polega zatem na regulowaniu dochodów podstawowych kategorii podmiotów występujących w gospodarce narodowej.
(cytat, str. 150) Wysiłek państwa w celu zdobywania dochodów ma więc charakter wybitnie administracyjny, a nie ekonomiczny.
W procesie przymusowego i definitywnego pozbawiania gospodarstw domowych oraz przedsiębiorstw części dochodów państwo ponosi przede wszystkim ryzyko polityczne.
(cytat, str. 15) Tworzenie i rozdysponowywanie zasobów finansowych sektora publicznego, którego organami są organy samorządowe, powinno służyć zaspokajaniu potrzeb ludności w zakresie dóbr publicznych oraz - po części - w zaspokajaniu dóbr pożądanych.
(parafraza, str. 32 - 33) Zadania wykonywane przez samorząd terytorialny dzielą się na zadania własne i zlecone. Zadania własne samorząd wykonuje we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. W zakresie tych realizacji jest on niezależny. Można je podzielić na: obligatoryjne i fakultatywne. Z kolei zadania zlecone samorząd wykonuje na zlecenie administracji rządowej, dlatego otrzymuje na ich realizację dotacje celowe. Zadania zlecone dzielimy na dwie grupy: zlecone na mocy ustaw i zlecone powierzone (z porozumienia).
(cytat, str. 102) Dług publiczny to skumulowane zobowiązania sektora publicznego, narosłe z finansowania nadwyżki wydatków ponad dochody w kolejnych okresach.
(cytat, str. 54) Budżet samorządowy jest aktem normatywnym uchwalanym przez organ władzy samorządowej na okres jednego roku budżetowego, którym jest rok kalendarzowy lub okres kolejnych 12 miesięcy; zazwyczaj od 1 kwietnia do 31 marca.
(cytat, str. 25) Samodzielność organów lokalnych nie może być rozumiana jako autonomia, czyli całkowita niezależność od organów centralnych, wszak samorządowe jednostki są integralną częścią struktur organizacyjnych państwa.
(cytat, str. 23) Decentralizacja jest antonimem pojęcia "centralizacja", które oznacza proces skupiania uprawnień do podejmowania decyzji w organach centralnych, przy równoczesnym ograniczaniu w tym zakresie uprawnień organów lokalnych.
(cytat, str. 23) O decentralizacji można mówić wtedy, gdy organ lokalny przejmujący kompetencje od administracji rządowej podejmuje swoje decyzje w sposób niezawisły.