Cytaty i parafrazy dla: styl kierowania (0 - 20 z 31)

Barbara Kożusznik, Kierowanie zespołem pracowniczym. , Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2005, ISBN: 8320815894 (23+0)

• (cytat, str. 70) Styl demokratyczny. Kierownik stosujący ten styl kierowania jest głęboko przekonany, że wymienione założenia teorii Y są prawdziwe, i dąży nie tylko do tego, aby grup uczestniczyła w procesie podejmowani decyzji, lecz także chce mieć pewność, że jest całkowicie podporządkowana celom organizacji.
  
Słowa kluczowe: styl kierowania, styl, styl demokratyczny

• (cytat, str. 70) Styl konsultatywny. Kierownik stosujący ten styl kierowania jest rzeczywiście zainteresowany tym, co członkowie zespołu sądzą na temat problemu do rozwiązania. Konsultuje się z nimi, słucha ich opinii i często bierze je pod uwagę w chwili podejmowania decyzji. Prezentowana przez niego postawa wobec podwładnych wynika z założeń teorii Y. Nie jest wcale powiedziane, że kierownik konsultant jest przekonany co do wszystkich wspomnianych założeń, ale przynajmniej uważa, że w większości wypadków są one prawdziwe, i w związku z tym prezentuje konsultatywne podejście w swoim stylu kierowania.
  
Słowa kluczowe: styl kierowania, styl

• (cytat, str. 70) Styl autorytarno – życzliwy (często znany jako paternalistyczny). Kierownik stosujący ten styl reprezentuje podobną postawę wobec podwładnych jak kierownik autorytarno – despotyczny, z tą tylko różnicą, że tego nie okazuje. Próbuje być przez cały czas dobrym kolegą, prowadząc politykę otwartych drzwi. Odgrywa rolę „ojca i matki”. Interesuje się sprawami swoich podwładnych, gdyż sądzi, że tak powinien. Ponadto uważa, że jeśli jego pracownicy są zadowoleni, to równocześnie są efektywni. Kierownik ten nie dąży do współpracy i partnerstwa z wydawanymi poleceniami. Wydaje polecenia zgodnie z tym, czego sam sobie życzy, ale robi to w taki sposób, żeby stworzyć wrażenie, że dostosował się do życzeń podwładnych.
  
Słowa kluczowe: styl kierowania, styl

• (cytat, str. 39) Wpływ styli kierowania na motywację podwładnych
  Styl kierowania Motywacja podwładnych
  Kierownik autokrata, narzucający opinie i decyzje - Motywacja władzy
  Kierownik autokrata umiarkowany, zachowujący pozory liczenia się z zespołem Umiarkowany poziom motywacji władzy, umiarkowany poziom motywacji osiągnięć
  Kierownik wzorzec, poświęcający się, zaangażowany, pozostawiający podwładnym dużo swobody - Motywacja osiągnięć
  Kierownik koordynator, dążący do osiągnięcia dobrych wyników poprzez indywidualne oddziaływanie na podwładnych - Umiarkowany poziom motywacji władzy, osiągnięć afiliacji
  Kierownik afiliator, ceniący przyjemne stosunki ze swoimi podwładnymi - Motywacja afiliacji
  Kierownik integrator, dbający, aby wszystkie decyzje były podejmowane wspólnie - Motywacja afiliacji i osiągnięć
  Źródło: M. Holstein – Beck, 1978
  
Słowa kluczowe: styl kierowania, motywacja

• (cytat, str. 70) Styl autorytarno – despotyczny (często znany jako opresyjno – autokratyczny). Kierownik stosujący ten styl stwarza taki klimat, w którym członkowie zespołu nie komunikują się z nim swobodnie. Dyktuje, co ma być zrobione, i oczekuje natychmiastowego wykonania. System nagród i kar jest wyraźne określony, a ewentualne nowe pomysły, wysuwane przez członków zespołu, rzadko są akceptowane. Kierownik preferujący ten styl kierowania zakłada prawdopodobnie, że ludzie nie lubą pracować i aby w pracę włożyli dostateczny wysiłek, muszą być kontrolowani (teoria X).
  
Słowa kluczowe: styl kierowania, styl, styl autokratyczny

Henryk Mruk (red.), Komunikowanie się w marketingu. , Polskie Towarzystwo Ekonomiczne, Warszawa 2004, ISBN: 83-208-1523-1 (245+10)

• (cytat, str. 200) "...jest styl kierowania, czyli charakterystyczne dla danego szefa sposoby postępowania...
  Od stylu kierowania zależy sposób podejmowania decyzji dotyczących grupy, współuczestnictwa członków zespołu w decydowaniu o działaniach grupy, swobody w wykonywaniu przydzielonych zadań oraz komunikowania się lidera z pozostałymi członkami zespołu."
  
Słowa kluczowe: styl kierowania
Komentarze i źródła pierwotne: M. Ćwikliński, H. Obara, "Możliwości wykorzystania niektórych metod TQM"

Leszek F. Korzeniowski, Menedżment. Podstawy zarządzania, EAS, Kraków 2010, ISBN: 978-83-61645-44-3 (139+15)

• (parafraza, str. 236) Style kierowania:
  - Styl autokratyczny.
  - Styl demokratyczny.
  - Styl liberalny.
  
Słowa kluczowe: styl kierowania

• (cytat, str. 235) Stylem kierowania nazywa sie najczęściej względnie trwałe zachowanie przełożonego w stosunku do podwładnych, mające na celu nakłonienie ich do określonych, pożądanych zachowań organizacyjnych.
  
Słowa kluczowe: styl kierowania

Zbigniew Martyniak, Metody organizacji i zarządzania. , Wydawnictwo Akadamii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 1999, ISBN: 83-7252-014-3 (22+20)

• (cytat, str. 217 - 218) Skrzynka stylów kierowania wg Reddina - osiem stylów podstawowych:
  1. bierny
  2. biurokratyczny (zorientowany wyłącznie na efektywność)
  3. altruistyczny (zorientowany na kontakty z ludźmi)
  4. promocyjny (kontakty z ludźmi i efektywność)
  5. autokratyczny (wyłącznie zadania)
  6. autokratyczno-życzliwy (efektywność i zadania)
  7. kompromisowy (kontakty z ludźmi i zadania)
  8. realizacyjny (zadania ludzie i efektywność)
  
Słowa kluczowe: styl kierowania

• (parafraza, str. 219 - 223) Trójkąt zarządzania Lebela:
  A) style kierowania:
  1. absolutystyczny – nastawiony tylko na rezultaty
  2. narcystyczny – dominuje zajmowanie się sobą
  3. paternalistyczny – oparty na trosce o wykonawców
  4. koncentracyjny – utrzymanie dobrych stosunków z wykonawcami
  5. partycypacyjny – wytworzenie współpracy w zespole
  6. technokratyczny – zakłada preferowanie kompetencji
  7. zarządzający – koordynujący całość
  B) style wykonawstwa:
  1. pracuś – myśli tylko o pracy, zadaniach, mało troszczy się o stosunki z otoczeniem
  2. zbuntowany – pragnie siebie afirmować, ma trudności z integracją w zespole i zaakceptowaniem kierownika
  3. posłuszny – podporządkowuje się całkowicie kierownikowi
  4. współdziałający – akceptuje dialog z ryzykiem gadaniny i zmniejszenia rezultatów
  5. uległy – akceptuje to co się dzieje, dobrze integruje się z zespołem, lecz jego osobowość ulega zatarciu
  6. niezależny – zajmuje miejsce stosowne do swoich kompetencji i umiejętności, lecz źle znosi ograniczenia ze strony kierownictwa
  7. partner – świadomy swoich ograniczeń, sytuuje się bez problemów wśród innych, ale jest prawdziwym liderem
  
  Koncepcja Lebela posiada nie tylko oczywiste walory poznawcze. Może być również wykorzystana w polityce kadrowej, a zwłaszcza w doborze i doskonaleniu kadr kierowniczych, jak i wykonawczych.
  
Słowa kluczowe: styl kierowania

Zbigniew Martyniak, Organizacja i zarządzanie. 60 problemów teorii i praktyki, Drukarnia ANTYKWA s.c, Kluczborg 1996, ISBN: 83-904855-5-9 (44+3)

• (cytat, str. 125) Jak widac, skrzynka stylów kierowania Reddina zawiera osiem stylów postawowych:
  1) styl bierny;
  2)styl biurokratyczny, zorientowany wyłącznie na efektywność;
  3)styl altruistyczny, charakteryzujący się orientacją na kontakty z ludżmi (odpowiednik stylu demokratycznego w poprzednich typologiach);
  4)styl promocyjny, preferujący efektywność i kontakty z ludżmi;
  5)styl autokratyczny, zorientowany wyłącznie na zadania;
  6)styl autokratyczno-życzliwy, nastawiony na efektywność i kontakty z ludżmi;
  7)styl kompromisowy;
  8) styl realizacyjny, zorientowany zarówno na ludzi i zadania, jak też na efektywność.
  
Słowa kluczowe: styl kierowania

Marcus Buckingham, Po pierwsze: złam wszelkie zasady.. Co najwięksi menedżerowie na świecie robią inaczej, MT Biznes, Warszawa 2001, ISBN: 83-88970-05-4 (65+0)

• (cytat, str. 275) Każdy wielki menedżer ma swój własny styl. Ale wszyscy mają wspólny cel: przekształcić talent każdego pracownika w jego osiągnięcia. Cztery klucze: znajdowanie talentu, określanie pożądanych rezultatów, koncentracja na mocnych stronach i odpowiednie dopasowanie pokazują, w jaki sposób atakują oni ten cel.
  
Słowa kluczowe: styl kierowania, cel

Augustyn Wajda, Podstawy nauki o zarządzaniu organizacjami. , Difin, Warszawa 2003, ISBN: 83-7251-376-7 (28+0)

• (cytat, str. 89) Każdy menedżer w procesie zarządzania-kierowania i przywództwa posługuje się czterema podstawowymi instrumentami. Są to:
  
• strategia, czyli główne cele organizacji i przedsięwzięcia służące do ich realizacji, a dotyczące zwłaszcza działań skierowanych na zewnątrz organizacji;
  
• struktura organizacyjna, czyli względnie stabilny podział zadań i władzy w organizacji;
  
• procedury operacyjne, czyli względnie stałe programy działania wewnątrz organizacji;
  
• kultura organizacyjna, czyli utrwalony w danym środowisku pracowniczym system wartości, norm społecznych i wynikających z nich postaw i wzorów zachowań, mających znaczenie przy realizacji formalnych celów i norm organizacyjnych.
  
Słowa kluczowe: styl kierowania, styl zarządzania, styl

• (cytat, str. 94) Wyróżniono ogólne zasady (style) kierowania i podzielono je na trzy zasadnicze grupy:
  
• kierowanie autokratyczne;
  
• kierowanie demokratyczne;
  
• kierowanie bierne (liberalne).
  
  Interpretując te podstawowe zasady (style), przyjmowali, że:
  
• w pierwszym przypadku osoba kierująca narzuca swoją wolę podwładnym;
  
• w drugim jest wyrazicielem i organizatorem woli większości;
  
• w trzecim ingerencja kierownika w funkcjonowanie zespołu jest nieznaczna, a rzeczywisty bieg spraw wymyka się spod jego kontroli.
  
Słowa kluczowe: styl kierowania, styl, styl autokratyczny, styl demokratyczny

Józef Machaczka, Podstawy zarządzania. , Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2001, ISBN: 83-7252-094-1 (31+22)

• (cytat, str. 62) Style kierowania według P. Herseya i H. Blancharda
  Style kierowania pod wpływem wzrostu dojrzałości pracowników układają się w następującą sekwencję:
  - S1 (styl autokratyczny): przełożony określa zadania, mówi co, jak, gdzie i kiedy należy czynić (komunikacja "z góry w dół"),
  - S2 (styl integracyjny): przełożony korzysta z komunikacji "z dołu do góry",
  - S3 (styl partycypacyjny): przełożony wspólnie z podwładnymi podejmuje decyzje, przełożony wykorzystuje czynniki emocjonalne,
  -S4 (styl delegacyjny): przełożony deleguje obowiązki i uprawnienia, ogranicza się do sporadycznej kontroli.
  
Słowa kluczowe: styl kierowania
Komentarze i źródła pierwotne: T.Wawak, Controlling kosztów jakości, s.69

• (cytat, str. 178) Styl kierowania zdefiniować możemy jako utrwalony, powtarzalny sposób motywowania podwładnych do wykonywania powierzony im przez kierownika zadań
  
Słowa kluczowe: styl kierowania

Grażyna Bartkowiak, Psychologia w zarządzaniu. nowe spojrzenie, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, Poznań 2010, ISBN: 978-83-7417-455-8 (20+4)

• (cytat, str. 159 - 160) Style zarządzania konfliktem odnoszą się do zróżnicowanych wzorów zachować, które reprezentują różne formy zarządzania sporami. Najbardziej rozpowszechnioną typologią stylów jest pięć stylów zarządzania konfliktem Kilmanna i Thomasa (1977).
  
Słowa kluczowe: styl kierowania

Adam Nalepka, Struktura organizacyjna. , Antykwa, Kraków 2001, ISBN: 83-87493-61-9 (75+0)

• (cytat, str. 55) Partycypacja oznacza udział pracowników w szeroko rozumianym podejmowaniu decyzji przez instancję bezpośrednio nadrzędną. Stopień partycypacji może być wstępnie ustalony na podstawie stosowanego stylu kierowania a dalej uszczegóławiany przez podejście strukturalne.
  
Słowa kluczowe: styl kierowania, decyzja, partycypacja

Marian Mroziewski, Style kierowania i zarządzania. , Difin, Warszawa 2005, ISBN: 83-7251-493-3 (8+0)

• (cytat, str. 110) Parametry stylów kierowania:
  - stopień partycypacji podwładnych w procesie decyzyjnym,
  - stopień szczegółowości określania przez kierownika sposobów wykonania zadań stawianych podwładnym,
  - stopień nasilenia kontroli kierowniczej w stosunku do podwładnych,
  - stopień nasilenia stosowania kar i innych środków dyscyplinujących wobec podwładnych,
  - stopień nasilenia stosowania wyróżnień, nagród i innych pozytywnych wzmocnień wobec podładnych,
  - ilość czasu poświęcona przez kierownika sprawom ludzkim,
  - zakres zainteresowania kierownika sprawami ludzkimi,
  - stopień różnorodności interekacji kierownik-podwładni,
  - stopień zainteresowania kierownika sprawami innowacyjnymi zgłaszanymi przez podwładnych
  
Słowa kluczowe: organizacja, styl kierowania, struktura, pomiar, wskaźniki, mierniki, parametry

• (cytat, str. 59) styl kierowania to ... całokształt względnie trwałych i celowych sposobów oddziaływania kierownika na podległych mu pracowników, w celu skłonienia ich do wykonywania zadań organizacyjnych.
  
Słowa kluczowe: definicja, styl kierowania