Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 102) Zarządzanie polega na podejmowaniu decyzji. (...) W tym celu można się posłużyć analizą inwestycyjną, oceniającą finansowe konsekwencje różnych decyzji, albo analizą kosztów i zysków z róznych szans stojących przed nami. Obie metody można stosować łącznie.
(cytat, str. 96) Kierownikom płaci się, by rozwiązywali problemy, podejmowali decyzje i wdrażali je. Im wyższy szczebel zarządzania, tym trudniejsze trzeba rozwiązywać problemy, tym większa jest ich waga (...) i tym bardziej dramatyczny charakter (...).
(cytat, str. 96) Często trzeba wybierać między konkurującymi rozwiązaniami, posiadającymi dobre i złe strony. (...) Jeżeli problem zostanie trafnie zdefiniowany, to podjęcie decyzji przyjdzie już stosunkowo łatwo. Podejmowanie decyzji to wybieranie alternatyw: albo zrobimy X lub nie zrobimy Y, albo zrobimy X lub zrobimy Y.
(cytat, str. 144) Podejmowanie decyzji to proces, w którym człowiek przetwarza informacje powstające w wyniku zewnętrznych bodźców i owocujący pewnymi zachowaniami. Te ogólne cechy charakteryzują oczywiście nie tylko proces decyzyjny, to samo możemy bowiem powiedzieć o każdym z naszych zmysłów.
(cytat, str. 149) Decydowanie ma wiele wspólnego z postrzeganiem zmysłowym. W sytuacjach codziennych podejmujemy decyzje nieświadomie, szybko i bez wysiłku. Wiedza o sytuacji decyzyjnej przyspiesza proces interpretacji. Podjęcie decyzji może być utrudnione na skutek braku istotnej informacji, nadmiaru nieistotnych danych lub sposobów interpretacji. Przejawiamy tendencję do wybiórczego wyodrębniania i organizowania danych. Ważną rolę odgrywa kontekst, który dostarcza zasad określających typ racjonalności i przewidywania. Proces rozpoznawania wzorców obejmuje cztery etapy: rejestrację obrazu, wyodrębnienie cech wzorca, łączenie cech w układy i rozpoznawanie wzorców, wybór interpretacji. Podejmowanie decyzji przebiega równolegle na różnych poziomach ogólności, co przyspiesza proces decyzyjny nawet przy niepełnej informacji.
Słowa kluczowe:podejmowanie decyzji, zmysł decyzyjny Komentarze i źródła pierwotne: * Ph. Kotler, Marketing Management, Analysis, Planning Implementation and Control, Prentice Hall Inc., Englewood Cliffs, 1982, s. 21
Więcej w książce, m. in. o funkcjach rynku.
(cytat, str. 157) Znalezienie struktury problemu, dla której rozwiązanie idealne jest zarazem rozwiązaniem dopuszczalnym redukuje problem wyboru metody maksymalizacji i wyznaczenia rozwiązania. Poszukiwanie struktury polega na próbach wyodrębnienia istoty zmiennych, wariantów decyzyjnych oraz kryteriów oceny. Do analizy włączamy nowe informacje dotyczące kontekstu podejmowania decyzji lub pozbywamy się ich nadmiaru. Uczymy się grupować układy cech, otrzymując nowe charakterystyki i warunki, a więc także nowe warianty decyzyjne. Przejście od racjonalności ograniczonej do optymalizacyjnej można oceniać stopniem zbliżania się rozwiązania idealnego do zbioru wariantów dopuszczalnych. Cały czas ucząc się, należy zmierzać do ideału poprzez mnożenie wariantów decyzyjnych, ich selekcję oraz łączenie i wymianę kryteriów. W procesie podejmowania decyzji nikt nas nie może do końca zastąpić.
Słowa kluczowe:podejmowanie decyzji Komentarze i źródła pierwotne: * Źródło: S. Z. Markocić, Ekonomika turyzmu, Skolska knjiga, Zagreb 1972, s. 104
Źródło: L. Lickorish, A. Kershaw, The Trade Travel, Practical Press Ltd. , London 1958, s. 52
(cytat, str. 61) Teorię podejmowania decyzji cechuje filozofia pragmatyczna. Teoria ta określana bywa jako: część prakseologii bądź metoda wykorzystania przyrodzonej ludziom zdolności do podejmowania decyzji, poszukiwanie najlepszego kryterium wyboru działania, wyjaśnianie i rozwiązywanie problemów decyzyjnych, zbiór modeli, technik i procedur tworzenia ocen oraz zasad racjonalnego wyboru. Normatywne modele decyzyjne i ich zastosowania składają się na analizę decyzyjną, a rozważania deskryptywne dotyczące problemu wyboru - na behawioralną lub psychologiczną teorię podejmowania decyzji. Granice tego rozróżnienia są płynne. O zasadności stosowania opisu przesądza zgodność jego założeń z rzeczywistością oraz skuteczność jego zastosowań. W badaniach dotyczących tematyki decyzyjnej mamy do czynienia z podejściem preskryptywnym, czyli opisem rzeczywistości wyznaczonym przez cele pragmatyczne.
Słowa kluczowe:podejmowanie decyzji Komentarze i źródła pierwotne: D.R. Kamerschen, R.B. McKenzie, C. Nardinelli, Ekonomia, Fundacja Gospodarcza NSZZ "Solidarność", Gdańsk 1992, s.49.
(parafraza, str. 14 - 15) Podejmowanie decyzji polega na budowaniu pewnego projektu. Istnieją tu dwie drogi. Jedna poprzestaje na zadowoleniu się pierwszym rozwiązaniem, które przyjdzie nam do głowy. Powstaje wtedy jednak problem, czy otrzymana decyzja jest jedyną możliwą, czy nie istnieją lepsze? Zwykle zatem w pogoni za najlepszą decyzją podążamy inną, bardziej skomplikowaną, drogą. Najpierw budujemy, możliwie lub rozsądnie, dużo wariantów decyzji, a potem wybieramy jeden z nich. W prostych przypadkach rozkładamy decyzję na pewne składniki (atrybuty), które uważamy za istotne, i utożsamiamy decyzję z ciągiem wartości charakteryzujących kolejne atrybuty. Często jednak opisanie za pomocą atrybutów wariantu decyzji jest niecelowe lub tak skomplikowane, że zdaje się nie opłacać. Wtedy zwykle posługujemy się symbolami.
Słowa kluczowe:podejmowanie decyzji Komentarze i źródła pierwotne: Zostali oni szczegółowo opisani na stronach 89-92.
(cytat, str. 50) Złożonośc ich może być wynikiem następujących okoliczności: 1. decyzję ma podjąc nie jedna osoba, lecz zespół osóâ€, 2. decydenci podejmują decyzję, ale inni wprowadzają ją w życie, 3. decyzja może wywierać wpływ na innych, którzy moga reagować na nią w sposób wpływający na ich wydajność, 4. Problem może dotyczyć więcej niż jednego celu, a cele te mogą być sprzeczne 5. liczba możliwych sposobów działania może być bardzo duża, w zasadzie może ich być nieskończenie wiele.
(cytat, str. 10 - 11) Zainteresowanie korporatystycznym stylem podejmowania decyzji w państwach demokratycznych ujawniło się w latach 70. XX wieku w kontekście stosowania instrumentów pozwalających na tworzenie i sterowanie polityką makroekonomiczną. Pojawiła się wówczas strategia koordynowania szeregu polityk sektorowych przez zainteresowane podmioty, tj. państwo, związki zawodowe oraz organizacje pracodawców. Obszar przetargów korporacyjnych objął więc ni.in. polityki: płacową, cenową, zatrudnienia, fiskalną, podatkową i społeczną.
(cytat, str. 853) Planowanie i ocena wydatków kapitałowych jest metodą ułatwiająca podejmowanie długofalowych decyzji inwestycyjnych. Przedsięwzięcia inwestycyjne wiążą się z wydatkami i przychodami pieniężnymi, rozłożonymi na wiele lat. Przykłady decyzji inwestycyjnych można mnożyć. Budowa nowego zakładu produkcyjnego może wymagać znacznych początkowych nakładów pieniężnych, które( jeżeli wszystko pójdzie dobrze) zwrócą się dopiero w dalszej przyszłości w postaci przychodów ze sprzedaży. Nakłady na badania i prace rozwojowe(B+R) mogą wymagać wydatków gotówkowych przez wiele lat, zanim produkt pojawi się na rynku i zacznie przynosić zyski przedsiębiorstwu.
(cytat, str. 867) W przypadku dokonywania wyboru spośród kilku wzajemnie wykluczających się projektów inwestycyjnych menedżer powinien wybrać ten projekt, który ma największą wartość zaktualizowaną netto.
(cytat, str. 24 - 31) Sześć etapów podejmowania decyzji: 1. Zdefiniowanie problemu. Na czym polega problem, przed którym stoi menedżer? Kto ma podjąć decyzję? Jakie jest tło lub też kontekst problemu decyzyjnego i jaki ma on wpływ na warianty wyboru menedżera?() 2. Określenie celu. Co jest celem decydenta? Do czego on dąży? Jak powinien oceniać wyniki ze względu na ten cel? Jak zmienia się sytuacja, gdy dąży on do osiągnięcia kilku sprzecznych ze sobą celów?() 3. Zbadanie wariantów decyzji. Jakie są alternatywne kierunki działania? Jakie zmienne pozostają pod kontrolą decydenta? Co ogranicza wybór wariantów?() 4. Przewidzenie konsekwencji. Jakie są konsekwencje wyboru każdego działania? Jaki wpływ na wyniki różnych działań mogłaby mieć zmiana wariantów? Jeżeli wyniki nie są pewne, to jakie jest prawdopodobieństwo wystąpienia każdego z nich? Czy można zdobyć pełniejsze informacje, aby móc przewidzieć rezultaty?() 5. Wybór optymalnego wariantu. Jaki jest preferowany wariant postępowania w świetle wyników przeprowadzonej analizy? Po umiejscowieniu problemu we właściwym kontekście, sformułowaniu celu, rozpoznaniu i zbadaniu istniejących wariantów decyzji, w jaki sposób decydent ma wybrać preferowany przez siebie wariant?() 6. Przeprowadzenie analizy wrażliwości. Jakie cechy problemu determinują wybór optymalnego wariantu decyzji? Jak zmieniałaby się optymalna decyzja w przypadku zmiany warunków? Czy na wybór wpływają kluczowe zmienne ekonomiczne, co do których podejmujący decyzję menedżer nie ma pewności?
(cytat, str. 841) Planowaną działalność można rozpocząć tylko wówczas, gdy związane z nią bezpośrednie korzyści są wyższe od kosztu alternatywnego. Miarą kosztu alternatywnego jest suma wartości zużytych w tej działalności zasobów, obliczona według ich cen dualnych.
(cytat, str. 864) Alternatywna, równorzędna metoda oceny przedsięwzięcia inwestycyjnego jest oparta na zastosowaniu wewnętrznej stopy zwrotu z projektu inwestycyjnego. Wewnętrzna stopa zwrotu dla projektu inwestycyjnego jest to taka stopa dyskontowa, przy której wartość zaktualizowana netto jego przepływów pieniężnych jest równa zero. () realizacja przedsięwzięcia inwestycyjnego jest opłacalna tylko wtedy, gdy jego wewnętrzna stopa zwrotu jest wyższa od przyjętej do dyskonta stopy procentowej.
(cytat, str. 862) Wartość zaktualizowana dodatnich przyszłych przychodów jest tym większa, im: (1) większe są same przepływy pieniężne, (2) wcześniej się one pojawią, (3) niższa jest stosowana do dyskonta stopa procentowa.
(cytat, str. 61) Decyzja konsumenta o zakupie określonego produktu następuje w oparciu i współzależności pomiędzy czynnikami zewnętrznymi (reklama) a jego światem wewnętrznym. Niezrozumienie, że informacja z zewnątrz może w umyśle konsumenta ulec znacznym przekształceniom, jest przyczyną większości porażek ponoszonych w procesie projektowania nowych produktów.