Cytaty i parafrazy dla: Jako���� ��ycia (0 - 13 z 13)
Żemigała M.,
Jakość w systemie zarządzania przedsiębiorstwem,
Placet, Warszawa 2008
- Definiując jakość życia człowieka należy ją określić w dwóch kategoriach. Po pierwsze, ogólna jakość życia (quality of life) odnodząca się do sfery rodzinnej, osobistej, towarzyskiej, światopglądowej. Po drugie, jakość życia w pracy (quality of working life; quality in work) odnosząca się do sfery zawodowej, związanej z organizacją, w której człowiek pracuje, i w której spędza wiekszość swojego czasu. Jakość życia w pracy zawiera się w ogólnej jakości życia.
(Żemigała M. 2008, s. 11)
- W strukturze jakości zycia można wyszczególnić trzy warstwy:
1. Hubris- jest to najgłębsza, najbardziej stabilna i najmniej rekatywna warstwa. Hubris oznacza dowartościowanie siebie, ułatwia przystosowanie się do środowiska, w którym człowiek żyje, zwiększa poczucie bezpieczeństwa, chroni przed lękami i depresjami. Warstwa ta decyduje o trwałym dobrym samopoczuciu, zadowoleniu z życia umożliwia utrzymanie pozytywnego nastawienia do swiata nawet w najbardziej niesprzyjających warunkach.
2. Satysfakcja- stanowi środkową warstwę jakości życia i odnosi się do uczuć związanych z emocjami. Człowiek ma satysfakcję, jeśli zrealizuje swoje oczekiwania, potrzeby oraz jesli wkracza poza zaplanowane działania i osiąga coś więcej, coś niespodziewanego wcześniej. Charakterystyczne dla satysfakcji jest poczucie nowości, osiagnieć, ruch do przodu, zaangażowanie, koncentracja. To co daje satysfakcję wcale nie musi byc przyjemne.
3. Przyjemność- wierzchnia warstwa jakości życia, wrażliwa na czynniki zewnętrzne. Przyjemność jest uczuciem zadowolenia, np. smak jedzienia. Jest ona uczuciem ulotnym, nie wymaga koncentracji umysłu, angażowania energii psychicznej człowieka.
(Żemigała M. 2008, s. 16)
- Jawi się więc konieczność określenia kategorii jakości życia w pracy, którą można zidentefikować - jak podkreśla Józef Penc - jako nowoczesną koncepcję zwiększania udziału pracowników w życiu przedsiębiorstwa zasadzającą się na przekonaniu, że, jeśli posiadają niezbędne informacje i przeszkolenie, są odpowiedzialni, godni zaufania i zdolni do pozytywnych dokonań.
(Żemigała M. 2008, s. 19)
Sławińska M. (red.),
Kompendium wiedzy o handlu,
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008
- Jakość - Suma cech produktu lub usługi decydująca o zdolności danego wyrobu do zaspokojenia określonych potrzeb.
(Sławińska M. (red.) 2008, s. 240)
Bywalec C.,
Konsumpcja a rozwój gospodarczy i społeczny,
Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2010
- Jakość życia to stopień satysfakcji człowieka (społeczeństa) z całokształtu swej egzystencji.
(Bywalec C. 2010, s. 42)
Skawińska E.,
Sobiech-Grabka K.,
Nawrot K.,
Makroekonomia,
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2010
- Odwołując się do rozwoju zrónoważonego, podkreśla się również istotę jakości życia człowieka, którą można definiować jako kształtowanie właściwych proporcji w generowaniu, zaspokojeniu i sposobach realizacji potrzeb ekonomicznych, społecznych, przyrodniczych i duchowych człowieka z zachowaniem kryterialnych funkcji sfery moralnej.
(Skawińska E., Sobiech-Grabka K., Nawrot K. 2010, s. 132)
Sen A.,
Nierówności. Dalsze rozważania.,
Wydawnictwo Znak. Fundacja im. Stefana Batorego, Kraków 2000
- Dobrobyt danej osoby można rozumieć jako jej jakość życia (coś w rodzaju dobrego-stanu). Å»ycie można interpretoważ jako zbiór powiązanych wzajemnie funkcjonowań, na które składają się bycia i działania.
Funkcjonowania konstytuują byt jednostki, a ocena indywidualnego dobrobytu musi uwzględniać analizę owych konstytutywnych elementów.
(Sen A. 2000, s. 55-56)
Ostasiewicz W. (red.),
Ocena i analiza jakości życia,
Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Wrocław 2004
- w szerokim zakresie rozumie się przez nie jakość wszystkiego, co określa ludzkie życie, jak też ilość wszystkiego, co jest potrzebne do życia. A więc jest to jakość warunków mieszkaniowych, jakość warunków pracy, jakość i ilość spożywanych artykułów, jakość usług, z których ludzie muszą korzystać, aby żyć itp. W pewnym uproszczeniu takie określenie jakości życia można przedstawić w postaci równości:
jakość życia = dobrobyt + dobrostan.
W węższym znaczeniu pojęcie jakość życia obejmuje tylko dobry stan ducha, czyli dobrostan. Tak więc w węższym znaczeniu mamy równość:
jakość życia = dobrostan.
(Ostasiewicz W. (red.) 2004, s. 12)
- Jakość życia to zbiór cech dotyczących życia lub zbiór cech, których realizacje zaspokajają jego potrzeby. W największym uproszczeniu życie to zespół przemian fizycznych, psychicznych i duchowych warunkujących funkcjonowanie organizmu. Pierwotnymi cechami życia są procesy: oddychania, odżywiania, wydalania, reagowania na bodźce, rozmnażania i rozwoju. Jakość życia bezpośrednio lub pośrednio odwołuje się do tych cech konstytutywnych. W zależności od obiektu można mówić o jakości życia człowieka, zwierząt itp.
(Ostasiewicz W. (red.) 2004, s. 59)
- Jakość życia to suma satysfakcji i trwały stan zadowolenia, to wszystkie aspekty egzystencji człowieka, wszystkie czynniki, które przyczyniają się do ludzkiego zadowolenia (well-being) lub niezadowolenia. Często też stwierdza się, że jakość życia związana jest z poszukiwaniem "dobrego", godnego życia, w którym w stopniu równym co potrzeby konsumpcyjne byłyby zaspokajane potrzeby psychospołeczne.
(Ostasiewicz W. (red.) 2004, s. 66)
- "jakość życia to stopień zaspokojenia materialnych i niematerialnych potrzeb jednostek i grup społecznych. Jakość życia określają zarówno wskaźniki obiektywne, np. przeciętne trwanie życia, zasięg ubóstwa, poziom skolaryzacji, jak i subiektywne, np. stopień zadowolenia z warunków życia i różnych jego aspektów, np. poziom szczęścia, stres, sens życia".
(Ostasiewicz W. (red.) 2004, s. 324)
Kolman R.,
Poradnik o jakości dla praktyków,
Oficyna Wydawnicza Ośrodka Postępu Organizacyjnego Sp. z o. o., Bydgoszcz 1995
- Jakość życia to stopień spełnienia wymagań ,określających poziom materialnego i duchowego bytu jednostki i całego społeczeństwa. Składowymi elementami jakości życia są:
-jakość życia rodzinnego
-jakość życia psychicznego
-jakość życia funkcjonalnego
-jakość życia somatycznego
-jakość życia środowiskowego
-jakość życia siedliskowego
(Kolman R. 1995, s. 11)
Bugdol M.,
Zarządzanie jakością w urzędach administracji publicznej,
Difin, Warszawa 2008
- Uznać należy, że jakość życia jest:
- stopniem, w jakim różne sytuacje i podmioty naszego otoczenia oraz my sami jesteśmy w stanie zaspokajać różne potrzeby (psychiczne, społeczne, materialne)
- wartością nadrzędną, ale i ulotną, i subiektywną,
- wartością, która może, ale nie musi decydować o poziomie satysfakcji.
(Bugdol M. 2008, s. 39)