Encyklopedia Zarządzania :: zachowanie prospo��eczne
Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
Wyszukiwarka pełnotekstowa (kliknij)
Cytaty i parafrazy dla: zachowanie prospo��eczne (0 - 18 z 18)
(cytat, str. 52) Hipoteza empatycznej radości - zachowujemy się prospołecznie nie dlatego, że chcemy zredukować swoje negatywne emocje, ale dlatego, że pragniemy doświadczyć radości, jaką nam sprawi pomocne zachowanie (Smith, 1989).
(parafraza, str. 65 - 69) Chętniej pomagamy tym: - którzy są do nas podobni oraz tym, - których spostrzegamy jako potrzebujących pomocy, - którzy są dla nas atrakcyjni fizycznie, - nie chętnie pomagamy ludziom oszpeconym, - kiedy jesteśmy odpowiedzialny za kogoś (Maruyama: 1982), - kiedy jest to nakazane przez naszą moralność (nie myl z religią: Batson, 1981).
(parafraza, str. 54 - 57) Model poznawczy Latanego i Darley'a (1970) - pięcioetapowy model analizuje decyzje związane ze spostrzeganiem sytuacji i konsekwencji określonych działań. Składa się z następujących etapów decyzyjnych osoby w kwestii "pomagać czy nie pomagać": - zauważenie zdarzenia, - zinterpretowanie zdarzenia jako sytuacji kryzysowej, - czy jestem odpowiedzialny za udzielenie pomocy?, - czy wiem, jak pomóc?, - czy interweniować?.
Clark i Word (1974) zauważyli, że w niejasnej sytuacji kryzysowej badani byli mniej skłonni do podejmowania interwencji, a jeśli nawet ja podjęli, to działali znacznie wolniej. Kolejno, Shotland i Straw (1976) wykazali, że ludzie sa bardziej skłonni do pomagania, jeśli ofiara napadu nie zna napastnika.
(parafraza, str. 23) Psychologowie zaproponowali kilka teorii tłumaczących zachowanie prospołeczne: - w ramach wyjaśnień społecznych: internalizacja zbiór norm, - w ramach stanowiska poznawczego: rola pobudzenia emocjonalnego, złożony proces decyzyjny, ważenie kosztów i zysków, - w ramach osobowości: osobowość altruistyczna.
(cytat, str. 79) Przyjemne zapachy (Barons: 1997) nasilają gotowość do pomocy, zaś zbyt wysoka temperatura (Page: 1978), duży hałas (Mathews i Canon: 1975) czy nadmierne zatłoczenie (Levine: 1994) ją osłabiają.
(cytat, str. 75) W 1970 roku Milgram zabrał głos w debacie "miasto kontra wieś", proponując wyjaśnienie mniejszej skłonności mieszkańców dużych miast do pomagania w sytuacjach krytycznych. Sformułowana przez niego teoria przeciążenia bodźcami głosi, że ludzie żyjący w wielkich miastach są tak często świadkami sytuacji krytycznych, że staja się one dla nich codziennością - w konsekwencji jest mniej prawdopodobne, że takie sytuacje przyciągną ich uwagę i że te osoby udziela komuś pomocy.
(cytat, str. 70) Najbardziej prawdopodobne jest to, że mężczyźni pomogą kobietom; w następnej kolejności - że mężczyźni pomogą mężczyznom, a kobiety kobietom, najmniej prawdopodobne jest udzielenie pomocy mężczyznom przez kobiety.
(cytat, str. 58 - 59) Teoria wymiany społecznej (Homans: 1961 i Piliavin: 1981) głosi, że staramy się zmaksymalizować stosunek nagród społecznych, które możemy otrzymać, do kosztów społecznych, które musimy ponieść (analiza kosztów pomagania, zysków z pomagania i kosztów nieudzielenia pomocy).
(cytat, str. 58) Jeśli osoba potrzebująca pomocy znalazła się w kłopotliwym położeniu z własnej winy, to jesteśmy mniej skłonni do udzielenia pomocy niż w sytuacji, gdy spostrzegamy położenie ofiary jako niezależne od niej samej. Zjawisko to Lerner (1975) nazwał hipotezą "wiary w sprawiedliwość". Jak to ujął:"Chcemy wierzyć, że żyjemy w świecie, w którym ludzie dostają to, na co zasłużyli, albo raczej zasługują na to, co ich spotyka".
(cytat, str. 12 - 13) Pomaganie to jeden z aspektów zachowania prospołecznego, na które według Batsona (1998) składa się "szeroki zakres zachowań - takich jak pocieszanie, dzielenie się czy współpraca - mający na celu przyniesienie korzyści jednej osobie lub wielu osobom innym niż my sami".
(cytat, str. 50) Hipoteza (model) empatii-altruizmu zakłada że doświadczenie empatyczne współczucia motywuje nas do zredukowania cierpienia osoby będące w potrzebie przez udzielenie jej pomocy (Batson, 1991).
(cytat, str. 48) Model ulgi zakłada, że pomagamy innym nie z troski o ich dobro, ale aby poczuć się lepiej i zredukować swój negatywny nastrój (Cialdini, 1981).
(cytat, str. 46 - 47) Empatia to zjawisko polegające na pośrednim doświadczaniu emocji przeżywanych przez innych ludzi. Empatia a zachowanie prospołeczne: - kara zależna od empatii: "jeśli nie pomogę, to znaczy, że nie jestem miła osobą", - nagroda zależna od empatii: "inni będą mówić, jaki jestem miły i odważny", - redukcja pobudzenia negatywnego: udzielając pomocy możemy zmniejszyć pobudzenie spowodowana reakcją empatyczną.
(cytat, str. 42) Norma odpowiedzialności społecznej każe nam pomagać osobom potrzebującym naszej pomocy, ponieważ są one od nas zależne (Berkovitz i Daniels).
(cytat, str. 42) Atrybucja egotystyczna - tendencja interpretacji wydarzeń, powodująca, że zazwyczaj wkład innych ludzi we współpracę oceniamy jako mniejszy niż on był w rzeczywistości, a nasz własny - jako większy niż w rzeczywistości.
(cytat, str. 40) Norma wzajemności sprawie, że czujemy się moralnie zobowiązani do odwzajemnienia pomocy tym, którzy pomogli nam w przeszłości (Gouldner, 1960).
(cytat, str. 39) Zachowanie prospołeczne jako coś, czego każdy członek społeczeństwa uczy się jako zbioru społecznych norm. Normy społeczne to niepisane reguły, które mówią nam, jak się zachować w danych sytuacjach. Są one społecznymi wskazówkami, zbiorem zasad czy też standardów społecznych dotyczących zachowania, będących wynikiem konsensusu są do tego, które zachowania są akceptowalne i zalecane, a które nieakceptowalne i niezalecane. Teoretycy norm uważają, że wszystkie normy są internalizowane w trakcie procesu socjalizacji.