Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
Wyszukiwarka pełnotekstowa (kliknij)
Cytaty i parafrazy dla: zachowanie antyspo��eczne (0 - 11 z 11)
David Clarke, Zachowania prospołeczne i antyspołeczne. , Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2003, ISBN: 8389574896 (30+8)
- (cytat, str. 18) Ogólnie rzecz biorąc, akty antyspołeczne to takie, które odznaczają się brakiem empatii i troski o dobro innych.
Słowa kluczowe: zachowanie antyspołeczne
- (cytat, str. 113) Berkovitz i LePage (1967) przypuszczali, że sama dostępność broni powoduje nasilenie agresji.
Słowa kluczowe: zachowanie antyspołeczne
- (cytat, str. 117) Zillman (1988), w swojej teorii transferu pobudzenia emocjonalnego twierdził,że pobudzenie i czynniki poznawcze współuczestniczą w kształtowaniu agresji. Zillman dostrzega, że pobudzenie może zostać uzewnętrznione w formie agresji natychmiast po zdarzeniu, ale nie zawsze jest to możliwe. Autor ten uważa, że gdy jesteśmy fizjologicznie pobudzeni, to bez względu na przyczynę wygaśnięcia tego pobudzenia zajmuje pewien czas. Oznacza to, żę choć możemy wyjść z sytuacji, która nas pobudziła, jednak pobudzenie utrzymuje się w nas i przenosimy je na inną sytuację.
Słowa kluczowe: zachowanie antyspołeczne
- (cytat, str. 121) Według Hewstone'a (1988) agresja jest konstruktem społecznym, ponieważ to, czy definiuje się akt jako prospołeczny czy antyspołeczny, zależy od pewnych czynników, które determinuje określona grupa społeczna.
Słowa kluczowe: agresja, zachowanie antyspołeczne
- (cytat, str. 122) Pogląd, że w tłumie zachowujemy się zgodnie z tożsamością grupową, rozwinął Reichter (1984), który powołuje się na incydenty z udziałem agresywnego tłumu.
Słowa kluczowe: agresja, zachowanie antyspołeczne
- (cytat, str. 123 - 124) Mamy większą skłonność do zachowań antyspołecznych, gdy nie jesteśmy rozpoznawani Zimbardo: 1969).
W wielkim tłumie każdy jest bezimienny i anonimowy, więc odpowiedzialność ulega dyfuzji .
Deindywiduacja to brak odrębności i indywidualności.
Słowa kluczowe: zachowanie antyspołeczne
- (cytat, str. 131 - 132) Zachowanie (osobowość) typu A - termin ten jako pierwsi zastosowali Friedman i Rosenman (1974) - przejawiają ludzie i silnej motywacji, nastawieni na współzawodnictwo, asertywni, dobrze zorganizowani, a także... agresywni. Typ A jest znacznie bardzie podatny niż typ B na: udział w konfliktach, stosowanie przemocy w rodzinie, uleganie krańcowo silnej frustracji.demonstrowanie "furii kierowców", uczestniczenie w wypadkach drogowych.
Słowa kluczowe: agresja, osobowość, zachowanie antyspołeczne
- (cytat, str. 150) Dollard (1939) uważał, że "skutkiem każdego aktu agresji jest katharsis, które zmniejsza skłonność do popełniania wszystkich innych aktów agresji".
Słowa kluczowe: agresja, zachowanie antyspołeczne
- (parafraza, str. 24) Podobnie jak w wypadku zachować prospołecznych, źródeł zachowań antyspołecznych psychologowie się upatrują zarówno w uwarunkowaniu genetycznym (osobowość typu A) jak i cechach nabytych, wyuczonych (Badura).
Słowa kluczowe: zachowanie antyspołeczne
- (parafraza, str. 95 - 103) Niektórzy psychologowie uważają, że agresja jest instynktem. Freud twierdził, że agresja jest uwarunkowana biologicznie. Lorentz uważał podobnie, że agresja to instynkt wrodzony i genetycznie "zaprogramowany".
Wątpliwość: zakładając biologiczny determinizm, jak wyjaśnić różnice w poziomie agresji jednostek i całych społeczeństw?
Być może agresja, tak jak i inne zachowanie, jest wyuczona w procesie obserwacji i/lub pozytywnego (negatywnego) wzmacniania w procesie nagradzania (karania)(Bandura: 1977).
Słowa kluczowe: agresja, zachowanie antyspołeczne, źródła
- (parafraza, str. 106 - 110) Frustracji jako główna przyczyna agresji (Dollard, Doob, Miller: 1939). Dollard założył, że frustracja zawsze prowadzi do jakieś formy agresji oraz agresja zawsze wypływa z frustracji.
Frustracja to zablokowanie działania nastawionego na cel. Jej poziom zależy od trzech czynników:
- od tego, jak usilnie dążymy do celu,
- od liczby incydentów frustracji,
- od tego czy osiągnięcie celu zostało zablokowane częściowo czy całkowicie.
Dodatkowo, poziom na poziom frustracji wpływa to, czy pojawienie się przeszkody w dążeniu do celu jest UZASADNIONE (Kulik i Brown: 1979) oraz JAK BLISKO (Haris: 1974)znajdujemy się tegoż celu. Intuicyjnie - niejasność źródła przyczyny oraz zmniejszenie dystansu do celu powoduje wzrost frustracji.
Słowa kluczowe: agresja, frustracja, zachowanie antyspołeczne