Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
Bank centralny jest to bank państwowy, który spełnia równocześnie trzy funkcje: banku emisyjnego, banku banków i banku gospodarki narodowej. Bank centralny, z jednej strony, jest regulatorem całego obiegu pieniężnego wewnątrz kraju oraz równowagi bilansu płatniczego, a z drugiej strony - bankierem państwa w zakresie udzielania kredytów dla rządu, obsługi długu państwowego oraz kasowej obsługi budżetu.
(Jaworski W., Krzyżkiewicz Z., Kosiński B. 1997, s. 21)
Rapacki R. (red.),
Ekonomia,
Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1995
Bank centralny kontroluje nominalna podaż pieniądza.
(Rapacki R. (red.) 1995, s. 139)
Europejski Bank Centralny to wspólny bank centralny 12 krajów tworzących Europejską Unię Gospodarczą i Walutową.
(Mankiw N., Taylor M. 2009, s. 192)
Bank centralny jest instytucją, która zostaława stworzona w celu regulowania ilości pieniądza w gospodarce.
(Mankiw N., Taylor M. 2009, s. 191)
Bank centralny spełnia funkcję bankiera w stosunku do państwa i banków komercyjnych oraz odpowiada za ustalanie poziomu stóp procentowych.
(Begg D. 1992, s. 135)
Oficjalne Stopy Europejskiego Banku Centralnego. Obecnie EBC stosuje trzy oficjalne stopy procentowe: - stopę oprocentowania podstawowych operacji refinansujących, - stopę oprocentowania depozytów na koniec dnia, - stopę oprocentowania kredytów na koniec dnia.
(Kowalewski P., Tchorek G. (red.) 2010, s. 91)
Zarząd Europejskiego Banku Centralnego podejmuje wszelkie decyzje operacyjne i odpowiada za wszelkie sprawy bieżące EBC, w tym za realizację ustalonej przez Rade Prezesów polityki pieniężnej. W jego skład wchodzi prezes, wiceprezes i czterech członków. Muszą być to obywatele państw członkowskich strefy euro cieszący się autorytetem i mający doświadczenie w dziedzinie pieniądza lub bankowości. Są oni mianowani przez Radę Europejską (kwalifikowaną większością głosów) na zalecenie Rady ECOFIN i po konsultacjach z Parlamentem Europejskim oraz Radą Prezesów. Kadencja członka zarządu trwa osiem lat i nie może być powtórzona. Dymisja możliwa jest tylko w przypadku niespełnienia przez niego warunków koniecznych do sprawowania funkcji lub dopuszczenia się poważnego uchybienia - decyzję taką podejmuje Trybunał Sprawiedliwości na wniosek Rady Prezesów lub zarządu.
(Kowalewski P., Tchorek G. (red.) 2010, s. 70)
Europejski Bank Centralny (EBC) jest bankiem centralnym Unii Europejskiej (UE) z siedzibą we Frankfurcie nad Menem. Jest instytucją odpowiedzialną za realizację polityki pieniężnej w strefie euro. Stąd też podstawowym zadaniem EBC jest utrzymanie stabilnej waluty europejskiej (euro). Cel ten osiągany jest poprzez współpracę EBC z bankami narodowymi poszczególnych członków UE skupionych w Europejskim Systemie Banków Centralnych (ESBC).
(Czekaj J., Owsiak S. (red.) 2010, s. 59)
Bludnik I.,
Neokeynesizm,
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, Poznań 2010
Skoro podmioty posługują się wielkościami wyprzedzającymi, to zapowiedź obniżenia tempa wzrostu podaży pieniądza przez bank centralny wywołuje natychmiastową redukcję oczekiwań inflacyjnych. W ten sposób inflacja spada, nie pociągając za sobą żadnych negatywnych skutków w sferze realnej.
(Bludnik I. 2010, s. 293)
Stopa procentowa stanowi ponadto jeden z instrumentów polityki pieniężnej państwa. Dzięki celowemu oddziaływaniu na poziom rynkowej stopy procentowej bank centralny uzyskuje możliwość ingerencji w gospodarkę. Ma to szczególne znaczenie w okresie recesji, gdy bank centralny, obniżając swoje stopy procentowe, wpływa na spadek rynkowej stopy procentowej, a poprzez to oddziałuje na gospodarkę pobudzająco.
(Sierpińska M., Jachna T. 2007, s. 270)
Wpływ banku centralnego na bazę monetarną realizuje się przede wszystkim poprzez operacje otwartego rynku, które oznaczają cały zespół transakcji kupna i sprzedaży skarbów papierów wartościowych między bankiem centralnym a bankami komercyjnymi.
(Dach Z., Szopa B. (red.) 2004, s. 72)
Jako bank emisyjny bank centralny posiada wyłączność na emisję waluty danego banku, czyli jedynego prawnie dopuszczonego środka płatniczego na terenie danego kraju (w wypadku strefy euro - dwunastu państw członkowskich).
(Dach Z., Szopa B. (red.) 2004, s. 77)
System bankowych rezerw obowiązkowych pozwala bankowi centralnemu regulować ilość pieniądza w obiegu gospodarczym, a także ma na celu zapewnienie wypłacalności banków komercyjnych.
(Dębski W. 2007, s. 86)
NBP posiada wysoką niezależność funkcjonalną, przejawiającą się w samodzielności kształtowania polityki pieniężnej państwa i niepodleganiu w tym zakresie presji ze strony władz.
(Dębski W. 2007, s. 70)
Niezależność banku centralnego można zdefiniować za pomocą pięciu cech, którymi są: - niepodleganie instrukcjom rządu, - zakaz bezpośredniego finansowania sektora publicznego, - suwerenności w zakresie prowadzenia polityki kursu walutowego, - przepisy gwarantujące osobistą niezależność członków zarządu i rady, - konstytucyjna ranga statusu banku centralnego.
(Dębski W. 2007, s. 66)
Narodowy Bank Polski realizując funkcje banku banków oddziałuje na system bankowy przez instrumenty polityki pieniężno-kredytowej, do których zalicza się kształtowanie polityki w zakresie stóp procentowych i rezerw obowiązkowych banków komercyjnych oraz prowadzenie polityki ich refinansowania.
(Dębski W. 2007, s. 64)
Bank centralny pełni rolę: a) banku emisyjnego, b) banku banków, c) banku państwa.
(Dębski W. 2007, s. 63)