Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 247) Hedging jest to sposób zachowania się uczestników operacji obarczonych ryzykiem, zmierzający do zneutralizowania ryzyka zmiany ceny, kursu waluty i procentu. Uczestnik tych operacji (hedger) wychodzi z założenia, że ewentualne straty, które poniesie w momencie dokonywania operacji, zostaną mu w całości lub w dużym stopniu pokryte przez zysk ze sprzedaży tych wartości w ustalonym terminie.
(cytat, str. 180) W zarządzaniu grupą projektów można minimalizować występowanie ryzyka na zasadzie headgingu, np. ryzyko walutowe związane z denominacją przychodów projektu z jednej z walut można zmniejszyć, wybierając tę samą walutę jako wynagrodzenie dla podwykonawcy lub przy zakupie towarów w ramach innych projektów.
Słowa kluczowe:hedging Komentarze i źródła pierwotne: Komunikacja "w grupie" i "z grupą" - ujęcie dydaktyczne. Agata Popławska, Monika Zińczuk
(cytat, str. 186) Hedging to działanie, które polega na zabezpieczeniu się przed niepożądanymi zmianami cen instrumentów finansowych. Istota hedgingu na rynku kontraktów futures polega na wykorzystywaniu transakcji futures do ograncizenia ryzyka niekorzystnych zmian cen na rynku kasowym.
(cytat, str. 387) Hedging (termin hedge w bezpośrednim tłumaczeniu z języka angielskiego oznacza odgradzanie się, zabezpieczanie) jest podstawowym motywem wykorzystywania rynków terminowych , których ekonomiczną funkcją jest tworzenie warunków do efektywnego przenoszenia ryzyka przez podmioty wykazujące awersję do ryzyka na inne podmioty, które ryzyko skłonne są przejąć w nadziei na osiągnięcie zysku.
(cytat, str. 42) Hedging na rynku akcji, którego przykład podano wcześniej, może być prowadzony zarówno przy wykorzystaniu opcji opiewających na udziały poszczególnych spółek, jak i opcji indeksowych. Pomimo wzrostu znaczenia tej drugiej grupy instrumentów należy podkreślić, że mają one na tle opcji na akcje pewne istotne wady. Przede wszystkim opcje opiewające na akcje łatwiej dostosować do rzeczywistej struktury portfela inwestora. Jest to szczególnie istotne dla indywidualnych uczestników rynku, ale także dla licznych instytucji lokacyjnych. Kryzys giełdowy z października 1987 r. pokazał, że strategie oparte na wykorzystaniu opcji indeksowych, w tym bardzo popularny beta-hedging, nie są w stanie w pełni zastąpić opcji sprzedaży akcji. Problem ten występuje ze szczególną siłą w okresie załamania na giełdzie (a przecież właśnie wtedy hedging jest najbardziej potrzebny), ale jest także istotny w okresie gwałtownej hossy. Zabezpieczenie portfela posiadanych akcji oparte jest przede wszystkim o zakup opcji sprzedaży. W razie spadku cen opcje mogą zostać wykorzystane lub odsprzedane. Pełną ochronę zapewnia kupno opcji sprzedaży po cenie lub w cenie w ilości odpowiadającej posiadanym akcjom. W praktyce często nabywane są tanie opcje nie w cenie,* Wprawdzie zabezpieczenie może być wówczas w pełni wykorzystane tylko przy znacznym spadku kursów, ale jego koszt jest znacznie mniejszy. W hedgingu rzadziej od opcji sprzedaży wykorzystywane są nabyte opcje kupna, zabezpieczające krótkie pozycje akcyjne. W styczniu 1998 r. weszła w życie nowa ustawa „Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, dopuszczająca krótką sprzedaż akcji. Po kilku latach transakcje krótkiej sprzedaży zaczęły odgrywać pewną rolę na polskim rynku. Oznacza to, że także ta forma hedgingu, związana z opcjami kupna, może zostać wykorzystana przez inwestorów. { Należy podkreślić, że możliwość zabezpieczenia portfela posiadanych akcji przed spadkiem cen dzięki wykorzystaniu opcji oznaczała przełom jakościowy zarówno w teorii, jak i praktyce inwestowania. Stosowane uprzednio metody, oparte o analizę portfela inwestycyjnego, były o wiele mniej skuteczne i nie pozwalały na obronę przed skutkami załamania na giełdzie. Dzięki opcjom na akcje stało się to możliwe. Rzeczywisty zakres wykorzystania opcji w hedgingu zależy od celu i metod zarządzania ryzykiem przyjętych przez inwestora. Należy wskazać na odgrywający zasadniczą rolę fakt, że na giełdowym rynku akcji, w odróżnieniu od rynków walutowych oraz stóp procentowych, zabezpieczenie dzięki instrumentom niesymetrycznym (opcjom) jest o wiele bardziej efektywne niż przy pomocy kontraktów symetrycznych (futures).
(cytat, str. 462) Hedging, czyli zabezpieczenie lub asekuracja własnej pozycji, jest to działanie podmiotów rynku wynikające z chęci uniknięcia ciążącego na nich ryzyka niekorzystnych zmian cen instrumentów pierwotnych i przerzucenia go na innych uczestników rynku, którzy są gotowi podjąć je, oczekując w zamian określonych korzyści finansowych z tytułu korzystnych dla nich zmian cen.
(cytat, str. 21) W ostatnim czasie na rynkach finansowych zaczęła szybko rosnąć rola instytucji zajmujących się krótkoterminową spekulacją, które określa się jako fundusze zabezpieczone (hedge funds). Nazwa bierze się stąd, że stosunkowo często zawierają one przeciwstawne transakcje arbitrażowe, by zmniejszyć ryzyko podejmowanych transakcji spekulacyjnych.
(cytat, str. 93) Strategie alternatywne stosują tzw. fundusze zabezpieczone (hedge fund). Ich nazwa bierze się stąd, że przeprowadzają one stosunkowo często operacje przeciwstawne (arbitrażowe), by zabezpieczyć się przed ryzykiem rynkowym. Przykładem strategii alternatywnej jest spekulacja, której celem jest osiągnięcie zysku wówczas, gdy nastąpi przewidywana zmiana relacji cen dwóch papierów wartościowych. Jeśli oczekiwania osoby przeprowadzającej taką transakcję (dotyczące zmiany relacji cen dwóch papierów) okażą się trafne, to osiągnie ona zysk niezależnie od tego, czy ogólny poziom cen na danym rynku wzrośnie czy spadnie.
(cytat, str. 14) Ze względu na swe cechy rynek instrumentów pochodnych jest we współczesnych gospodarkach szeroko wykorzystywanym mechanizmem, dzięki któremu podmioty gospodarujące mają możliwość: 1) zabezpieczenia się (hedging) na wypadek niekorzystnych zmian cen aktywów bazowych (ubezpieczenia pozycji zajmowanej na rynku kasowym), 2) spekulacji, która polega na zawieraniu transakcji opartych na przewidywaniu kierunku zmian cen dóbr będących przedmiotem instrumentów pochodnych; tego typu działalność ze względu na możliwość wykorzystania tzw. dźwigni finansowej, może przynieść wysokie zyski, jest jednak równocześnie obarczona bardzo dużym ryzykiem; 3) zawierania transakcji arbitrażowych, polegających na równoczesnym kupowaniu i sprzedawaniu tego samego dobra na różnych rynkach, jeżeli jest ono różnie wycenione na tych rynkach; w tym przypadku istnieje możliwość osiągnięcia zysku bez ponoszenia ryzyka.
(cytat, str. 232) Hedging zakupowy jest stosowany w celu asekurowania się przed ryzykiem wzrostu cen. Podmiot zabezpieczający się zajmuje pozycję długą (long position) i kupuje kontrakty financial futures, aby w ten sposób zmniejszyć ryzyko wzrostu ceny istniejącej lub antycypowanej pozycji na rynku kasowym. Pozycja ta jest później likwidowana przez sprzedaż identycznych kontraktów futures. Jeżeli na rynku kasowym ryzyko zrealizuje się (ceny wzrosły), to strata z tego tytułu jest kompensowana poprzez zysk osiągnięty w transakcji financial futures.
(cytat, str. 233) O efektywności hedgingu decyduje w znacznym stopniu właściwe przygotowanie transakcji hedgingowej. Oznacza to przede wszystkim: analizę techniczną i fundamentalną rynków kasowego i futures, identyfikację zabezpieczanej pozycji kasowej i związanego z nią ryzyka, dobór właściwego kontraktu futures, ustalenie liczby kontraktów niezbędnych do asekuracji pozycji kasowej oraz wybór właściwego terminu kontraktu.
(cytat, str. 13) Inwestycje funduszy VC oraz PE różnią się od innych funduszy inwestycyjnych – szczególnie hedgingowych. Podstawową różnicą jest brak chęci spekulacji na zakupionych akcjach czy udziałach w przedsiębiorstwach. Kolejną ważną ich cechą jest to, iż fundusze private equity oraz venture capital nie dokonują i nie stosują krótkiej sprzedaży akcji.
(cytat, str. 25) Z racji tego, iż fundusze venture capital nie dokonują wielu transakcji na rynkach publicznych ich wpływ na jego działanie jest niewielki, tak samo rzadkie i mało prawdopodobne jest zdarzenie niedotrzymania umowy i pokrycia wszelkich zobowiązań przez inwestorów funduszu. Model funkcjonowania funduszy venture capital pozwala stwierdzić, iż są one stosunkowo bezpieczną klasą aktywów w stosunku do innych funduszy inwestycyjnych, a w szczególności funduszy hedgingowych, które ogłaszając niewypłacalność mogą pozostawić wiele nierozliczonych transakcji oraz zobowiązań, wpływających na rozliczenia innych stron transakcji.